29 Δεκ 2019

ο μπούσουλας είναι που στρέφει; η το καράβι;


..Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.

Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα.
-Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιός θε να την πιεί σ' ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
- Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
- Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ΄έναν αυλό με νανουρίζει.

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
- Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
- Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.


"Στα 37 χρόνια που δισκογραφώ, έχω τραγουδήσει μόνο 15 τραγούδια. Και είναι μόνο αυτά που τα ίδια απαιτούν να τραγουδηθούν από τον δημιουργό. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι οι "Εφτά νάνοι". Με τους "Εφτά νάνους" έχει ταυτιστεί το εντός μου και και η ρυθμική μου αγωγή, όταν το παίζω στο πιάνο.."

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ




ο μπούσουλας είναι που στρέφει; η το καράβι; :)
την γνωρίζω την απάντηση! εμπειρικά! ε ναι! αφού, ναυτόπαις σε νυχτερινή βάρδια,  γύρισα το καράβι τα πίσω! :) αχβαχ..... γμτ... κίνησα, αλλά δεν συνέχισα. ας είν' καλά ο Μικρούτσικος - θε'σχωρέστον - και τραγουδώ-ταξιδεύω το 7 Νάνοι πότε πότε, το Σαλονίκη, το Κούρο Σίβο, την Εσμεράλντα, την Γυναίκα, τον 
Federico Garcia Lorca, το Καραντί.











































19 Νοε 2019

Φως στο τούνελ!

τα υλικά της τοξοβολίας, καλό είναι να μην "υπάρχουν".
να είναι "αόρατα" η δυνατόν. να μην φωνάζουν και αποσπούν!

το τόξο να μην βροντάει, κουδουνίζει, τρίζει, τραβάει, ενοχλεί.
όχι παραπάνω από όσο δύναμαι δυνατό, όχι και αδύναμο.
η χορδή να δίνει σωστό Brace, όχι πολύ στριμμένη, όχι και άστριφτη. .
τα Stabs να προσφέρουν ουδετερότητα, ούτε πολύ βάρος, ούτε λίγο. το σωστό! ώστε ανοιγμένος το Pin να "πλέει" όμορφα και αβίαστα μέσα στο κίτρινο.
το βέλος να ακολουθεί: σωστό spine, σωστό μήκος, όχι πολύ βαρύ αλλά όχι και πανάλαφρο, καθαρό φτέρωμα, σωστό ως προς το κούμπωμα nock, δηλ. όχι χαλαρό μα όχι και σφιχτό.

και; και όλο αυτό το πολύπλοκο σύστημα, από κάπου το κρατάς!

σωστή λαβή και tab λοιπόν! :) 

όλα τα τόξα, τα αγοράζουμε με μια λαβή μέσου όρου. και για μεγάλο ποσοστό τοξοτών, αυτό είναι αρκετό. εκεί που αρχίζει και λίγο χωλαίνει το project, είναι στα πολύ μικρά και στα πολύ μεγάλα χέρια - παλάμες. υπάρχει δε πάντα και το αισθητικό μέρος. μια μαύρη πλαστικούρα, ε δε σε πολυ"φτιάχνει".

είχα ένα θέμα εξαρχής, καθότι η παλάμη μου μεγάλη. Tab και λαβή δεν γινότανε αόρατα, αφού μου πέφτανε μικρά-κρές. έτσι, σιγά σιγά στα "παλαβά" χρόνια, όταν οι currier λιώνανε τα σκαλιά μου έφερα πλήθος από δαύτα. Tabs & Grips. συν στόκο δύο συστατικών και ράσπα. και ξανά από την αρχή. στο τέλος προσαρμόστηκα με ότι πλησίαζε το κατά την γνώμη μου ιδανικό.

να μερικές από αυτές, όσες περισώθηκαν :






το θέμα με τις aftermarket είναι ( η καλύτερα πλέον, ήταν :)  ) οτι η επιλογή μπορεί να περιελάμβανε χρώμα, ύψος (Low mid hight) άντε και υλικό, αλλά ποτέ δεν είδα μέγεθος.


αυτό το κενό της Διεθνούς Αγοράς, το καλύπτει πλέον και με το παραπάνω ο Άρης Κορμπέτης  και η

R Core , Custom Grips & Accessories.  

πέρα από το γνωστό μενού, χαμηλό, μέτριο και ψηλό, υπάρχουν και άλλες ποιοτικές επιλογές, μια εκ των οποίων, για μεγάλα χέρια  (χεχε ΚΤΕΕΝΟS την ονόμασε!) και βέβαια πάρα πολλών χρωμάτων και αρωμάτων!



τώρα λοιπόν, αν και πέρασαν τα χρόνια της φούριας μου για αγωνιστικό τόξο, και οι όποιες επιδόσεις απέχουν ακόμη και να τις πεις αξιοπρεπείς, μόλις βρήκα την πηγή, έσκυψα και ήπια! και;

και πλέον λέω οτι μ' αυτήν την τελευταία πινελιά,  το τόξο μου είναι παντελώς "αόρατο"
επίσης αισθητικά, ακουμπισμένο στο σταντ, μου φτιάχνει την διάθεση!
επίσης με βάζει στην πρίζα να ξανατοξεύσω! ίσως με νου και γνώση πλέον! :)

Άρη! ευχαριστώ και απ' εδώ! πολύ! μου έφτιαξες το κέφι! η σεμνή, χαμογελαστή, όμορφή και ταυτόχρονα αποτελεσματική παρουσία σου στα γήπεδα μα και στο εργαστήριο, είμαι σίγουρος οτι θα αφήσει εποχή, θα γράψει ιστορία!

(χεχε και όσο είχα το κείμενο σε draft, ήρθε και το αποτέλεσμα από την Ολλανδία να με επιβεβαιώσει!)








σε καλό δρόμο είμαστε, αν και λίγοι.
στο φινάλε, πάντα λίγοι ήμασταν...

καλές βολές σύντροφοι!
και καλό χειμώνα! 



27 Οκτ 2019

Κρίμα,



Κρίμα λέω, αλλά τα καταφέραμε, ώστε μια γιορτή φιλικής συνεύρεσης και τοξευτικής αλεγρίας (για τα TFG μιλώ), να την μετατρέψουμε βήμα το βήμα, σε τυπολαγνεική οπερέτα με πρωταγωνιστές τους κριτές και τα Rules Books της WA . και αν το καλοσκεφτείς, όλα αυτά για μια εθνική barebow... ανέξοδα και με τον κόπο άλλων!

κατάλαβες τώρα, τι σημαίνει, το " κόβετε το κλωνάρι που κάθεστε απάνω" Ω σύντροφοι στο τόξο; " κατάλαβες οτι σηκώσαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας;

πότε θα ξανακάνεις ΠήλιοTFG;

την άκουσα την ερώτηση αρκετές φορές, στην Ναύπακτο, στο 19ο TFG Lepanto 2019, που ειρήσθω εν παρόδω ήταν, φυσιολογικά πια, μια πετυχημένη διοργάνωση, που έτρεξε χωρίς απρόοπτα, μικρή, εύκολη και χαριτωμένη σαν διαδρομή (σε ακούω Βασίλη! λυπάμαι που δεν θα ξανάρθεις αλλά ακόμη πιο εύκολη, λίγο  δύσκολο, παρεκτός και αν πάμε σε κάμπο) αλλά και σαν τοξοβολία.


πότε θα ξανακάνεις ΠήλιοTFG;


















με WA κανονισμό;  
ποτέ!

διότι αγαπητέ έπιασα τα 60 χρόνια. και δεν θέλω τα λίγα που μου απομένουν να τα περάσω διαπληκτιζόμενος με κριτές για ήσσονος σημασίας πράγματα, στον δικό μου αγώνα! που τον κάνω για να διασκεδάσω και για να πάρουν μυρουδιά αληθινού βουνού και αληθινού τόξου, οι αστοί φίλοι μου! μήκος αγώνα, αριθμός στόχων, αριθμός βελών, αποστάσεις, ενδυμασία, φαρέτρες, γραμμές αναμονής, κάπνισμα, χρονόμετρα κλπ

τα TFG είχαν και έχουν τον δικό τους κανονισμό και φιλοσοφία, απλό και λειτουργικό. και δεν τους πάει το "καπέλωμα".

WA Field να κάνει, ως οφείλει άλλωστε, ο καθ' ύλην αρμόδιος.
 να πάρω και εγώ το τόξο μου και 15-20 ευρώ και να πάω!


ζακέτα να βάλεις και καλές βολές! :)

ΥΓ: η άποψη της διοίκησης, τα συμπεράσματα δικά σου 




26 Σεπ 2019

γιατί μας αρέσει τόσο πολύ, αυτό το πράγμα ωρέ Νίκο; ε;


             
λέω στον φίλο Νίκο, τοξεύοντας στην πίσω αυλίτσα του Άνεσις, στα 5 μέτρα. δηλ.  ανάμεσα στις γαρδένιες:

" γιατί μας αρέσει τόσο πολύ, αυτό το πράγμα ωρέ Νίκο; ε; "

για την ακρίβεια εννοούσα, γιατί το αναζητούμε με πάθος; γιατί ξοδευόμαστε σε χρήμα και χρόνο εν μέσω κρίσης; γιατί διαβάζουμε και γράφουμε γι αυτό; γιατί αγωνιούμε για την μελλοντική του εξέλιξη;

αν δεις την εικόνα από απόσταση, από πάνω, θα δεις 2 μεσήλικες να εκτοξεύουν βέλη, ξανά και ξανά. τα μαζεύουν, επιστρέφουν και τα ξανα-εκτοξεύουν. μέχρι να νυχτώσει. την άλλη αν το επιτρέπουν οι συνθήκες, η μέρα, ξανά τα ίδια...

για μας όμως τους τοξότες που ζητούμενο είναι η τέλεια βολή,  κανένα βέλος δεν είναι όμοιο με ο προηγούμενο ούτε θα είναι το επόμενο. και κανένα βέβαια δεν είναι τέλειο. ούτε καν το 10, το καρα-Χ. για τον απλό λόγο ότι δεν θα είναι και το επόμενο! ούτε την άλλη μέρα. 300 κόκαλα και άλλους τόσους συνδέσμους προσπαθούμε να κυβερνήσουμε. δεν είναι τόσο απλό να κάνουμε πάντα και ακριβώς τις ίδιες κινήσεις. το χειρότερο όμως λέω είναι ο νους και τα ηλεκτρικά του κόλπα. αρκεί, μετά από σειρά καλών βελών και μια αλαζονική ιδέα - εικόνα βάθρου ας πούμε, "χεχε θα τους πάρω και τα σώβρακα" η ακόμη χειρότερα όταν πλησιάζεις ένα πανελλήνιο για παράδειγμα, για να δεις το επόμενο βέλος στου καραγκιόζη τον γάμο.

αυτός είναι ο κύριος λόγος που ποτέ δεν σώνει η προετοιμασία για την τέλεια βολή! αφού 
με εργαλείο τον νου, πρέπει να υποτάξεις τον νου!

γίνεται;
γίνεται λέει η πράξη...

αφού μέσες - άκρες, φέρεις σε ένα λογαριασμό υλικά και σώμα, κει που είσαι ανοιγμένος, "μπες" σε μια ακραία κατάσταση, πχ. shoot off. 1 βέλος και να παίζεται μετάλλιο (η, η ζωή σου παλιότερα). απλό και εύκολο περιβάλουν, ώστε το λάθος να είναι όλο δικό σου και να τσούζει! οι παλμοί να ανέβουν, τα χέρια να τρέμουν! :) και βγάλτα εις πέρας! στάσου και δώσε λύσεις! ηρέμησε το σώμα, και σκούπισε - άφησε σκέψεις και ιδέες- σκιές, καλές η κακές δεν έχει καμιά σημασία, όλες επιζήμιες είναι τούτη την ώρα, να περάσουν σαν σύννεφα, μακρυά στον ορίζοντα, που τα σπρώχνει ο αγέρας. στο απόλυτο Παρόν και με σένα άδειο και "απόντα", (όπως "ήσουν" πριν την γέννησή σου :)  ) άσε το βέλος να κάνει τα υπόλοιπα.

εύκολο δεν είναι.
αυτό όμως λέω, είναι εν κατακλείδι  το "κέρδος" μας. γιαυτό μας αρέσει τόσο! γιατί κάτι τόσο απλό, στην πορεία γίνεται εξωφρενικά δύσκολο από εμάς τους ίδιους, για να ξαναγίνει απλό αν και όταν...

υγ. η φωτό είναι μέρος βραχογραφίας.




29 Αυγ 2019

Νίκος Βισβάρδης Τοξοβολία.



τον κύριο Νίκο Βισβάρδη, δεν ευτύχησα να τονε γνωρίσω στα γήπεδα. αυτό που λέμε, ούτε καλημέρα. δεν έτυχε. ο σύνδεσμος για να φτάσει το πόνημά του, στα χέρια μου σαν daft κανα 2 -3 χρόνια πριν μα και ολοκληρωμένο πια, είναι ο φίλος Νίκος Ράπτης, μαθητής του  μα και συνοδοιπόρος μου στην περιπέτεια των TFG,  από την πρώτη ώρα.

χρόνια τώρα σχολίαζα σ' αυτό εδώ το βλόγ, το ότι άνθρωποι αρμόδιοι, προπονητές, αθλητές παλιοί και καταξιωμένοι με το αντικείμενο, δεν γράψανε δυο αράδες, δεν μοιράσατε ένα pdf στους συλλόγους που διψούσανε για την πληροφορία. την κρατούσαν ζηλότυπα, η απλά δεν το είχαν με το γράψιμο. η ακόμη χειρότερα, για τους δικούς τους λόγους, δεν θέλανε ....

περάσανε όμως αυτά τα χρόνια και φτάσαμε στις μέρες μας, να έχουμε στο YouTube εκπαιδευτικά βίδεο, να έχουμε πληθώρα μεγάλων και μικρών προπονητών, πιθανόν και περισσότερους από τους αθλητές! :) να έχουμε ήδη το βιβλίο της Χαριτίνης, και να τώρα τούτο εδώ, το πολυαναμενόμενο.





έχω στο ράφι μου και στο tablet αρκετά βιβλία στα Αγγλικά, έχω λοιπόν μια αρκετά πλήρη εικόνα του τι σημαίνει ένα καλό και πλήρες βιβλίο περί την τοξοβολία. δύσκολα ξαφνιάζομαι, πως να το πω.

διαβάζοντάς το, με κέρδισε κατ' αρχήν η γλώσσα, ο τρόπος. σε απλή καθομιλουμένη, σαν να ακούω έναν φίλο στο γήπεδο, στην προπόνηση, χωρίς ακροβασίες και μεταφυσικά, σεμνά, ψυχωμένα καθαρά και σταράτα, απλώνει ο κύριος Βισβάρδης Ιστορία, Τρόπο, Γνώση, Άσκηση, Εγκαρτέρηση και Προοπτική.

έχει ένα τρόπο, του παλιού καιρού. της προηγούμενης από την δική μου γενιάς.
Μπεσαλίδικο μπορώ να τον πω. Στιβαρό. Λίγα λόγια και καλά! η αν το φέρει η στιγμή, η παρέα και η ρετσίνα Μεσογείων, μπορεί και να σου πει παλιές ιστορίες και καημούς από την περιπέτεια του τόξου στην Ελλάδα.
μου έδωσε την αίσθηση οτι μπορώ να πατήσω πάνω του. οτι μπορεί με την στέρεα γνώση του, να πάρει όλο μου το βάρος- άγχος, να μεθοδεύσει λύσεις για όλες μου τις απορίες, να γελάσει με τους φόβους μου αλλά και να μου γυρίσει  την πλάτη, όταν ξεφύγω και πρέπει να εσωστραφώ. είμαι βέβαιοςς ότι όσοι τοξότες του τον υπάκουσαν, κέρδισαν πολλά.

Το νέο αυτό βιβλίο, θα γίνει σημείο αναφοράς. Σίγουρο!
και όπως η πρώτη παρέα φίλων (μεταξύ των οποίων και ο συγγραφέας) έδωσε το έναυσμα για Τόξο στην Ελλάδα, τούτο εδώ το Υπερ-Πλήρες καταστάλαγμα πείρας, θα το πάει παραπέρα!

Πολύ παραπέρα!
Ευχαριστώ - ούμε Κύριε Νίκο! 

εύχομαι υγεία, μακροημέρευση, δύναμη και προκοπή. 





5 Μαΐ 2019

με το συμπάθιο κιόλας,


αλλά έγινε και αυτό.


  • τα πρώτα (17) βήματα Field τοξοβολίας και
  • οι πρώτοι μόλις αγώνες σάλας και εισαγωγής στην αγωνιστική αθλητική τοξοβολία για τις Β, L, Ι & Τ κατηγορίες,
δράσεις με Μετρήσιμο Έργο, αξιωματικά, απαξιωτικά και αυθαίρετα, “αποφασίστηκε” από επιτροπή, ότι έκλεισαν τον κύκλο της ζωής τους, ότι δεν οδηγούν πουθενά παρά σε στασιμότητα και παρακμή. ότι ήρθε η ώρα για άλμα ποιοτικό προς τα εμπρός! προς τα πάνω!

Ok! & Θούπερ! και εγώ μαζί σας!


όμως γνωρίζω το έργο από μέσα, καθόσον “εργάτης” του από την πρώτη στιγμή. καταθέτω λοιπόν τα δυό σεντς μου που λένε στο χωριό μου, και λέω:

κόβετε το κλωνάρι που κάθεστε απάνω Ω σύντροφοι στο τόξο. και λέω,

ότι για να βάλετε Εθνόσημο στην καρδιά και να πάτε στας ευρώπας και σε αγώνα WA, δεν σας λείπουν οι Κριτές και δεν σας λείπουν τα Book 2 & Book 4 των κανονισμών.

 σας λείπει η τοξοβολία ψηλού επιπέδου, που αρμόζει σε έναν εθνικάριο! η δική σας είναι νηπιακής ηλικίας. ότι είστε στα πρώτα βήματα. Μωρά. πρέπει πρώτα να μάθετε να μπουσουλάτε. Να μάθετε Τόξο! Να μην σπάτε τις πέτρες σε χαλίκια στα 30 μέτρα! έλειμμα αυτογνωσίας υπάρχει λέω ! τόσο απλά!

και ακόμη: λέω “Σας” και δεν λέω “Μας” γιατί απλά εγώ δεν θέλω να πάω πουθενά. γνωρίζω πόσο τόξο κατέχω τι μπορώ να κάνω με αυτό και ούτε καν ονειρεύομαι μεγαλεία.

μετά λόγου γνώσεως και ευθύνης, ρίχνω την πέτρα στην λίμνη και περιμένω κυματισμό.

η συνέχεια στο επόμενο.
καλές βολές σύντροφοι!

27 Μαρ 2019

TFG στην σκιά του Μύθου της ΜαυροΔάφνης


έλεγα τον Οκτώβριο του '14 οτι τα είδα όλα.

φυσικά το άλμα από το 2ο στο Πήλιο ήταν μεγάλο. εκεί ήμασταν μια παρέα ήδη πολύ δεμένων με το τόξο και όχι μόνο, φίλων. στο 3ο, στην φρέσκια τότε Μέντζενα εμφανίστηκαν άγνωστα πρόσωπα. οι Κορύβαντες, το Τοξοβολείο Πεντέλης και η Μαρία από την Κύπρο. 36 τα τεμάχια. η σήμανση ακόμη δεν είχε "εφευρεθεί" και τις ομάδες συνόδευαν φίλοι και συγγενείς. τα σκορόχαρτα δεν είχαν καρνέ, παρά μαλακά φακελάκια γραφείου. 

και αισίως φτάσαμε στο 17ο, πάντα προσθέτοντας πράγματα πχ. στον στόχο προθέρμανσης. που έγινε και στόχος επισκεπτών! δεκάδες μικροί και μεγάλοι τόξευσαν και σίγουρα κάποιους από αυτούς θα τους δούμε με τόξο λίαν συντόμως. ένας ακόμη λίθος στην ανάπτυξη του τόξου στα χρόνια της κρίσης.


το κορυφαίο λέω όμως οτι ήταν ο αγώνας των μικρών ηλικιών(-16). και σαν επιστέγασμα η πρώτη ομάδα, η mini! τα λόγια είναι περιττά και η συγκίνηση μεγάλη. 

να δες:



σοβαροί και προετοιμασμένοι, οι 5 - 16άχρονοι τοξότες γράψανε ιστορία παίρνοντας μέρος στον πρώτο τους αγώνα Field,


μοίρασαν συγκίνηση και αισιοδοξία. γύρισαν τους μισούς στόχους (6) του κανονικού TFG, συνοδευόμενοι, και πανηγυρίσαμε μαζί τις απονομές τους. 



αυτά το Σάββατο.
την Κυριακή, γνωστοί και φίλοι από χρόνια, μαζί με νέους (την Τετάρτη όταν φτιάχναμε τις ομάδες: ρε Παύλο τον ξέρεις αυτόν; μπα, εσύ; μπα  😊) και μάλιστα νέους TFGδες που ήρθαν από πολύ μακρυά, από την Ιρλανδία, την Ουκρανία και την Κύπρο, γέμισαν τον υπέροχο και ιστορικό χώρο της Αχάια Κλάους, τα αμπέλια και τους λόγγους της.





ένα όμορφο στα μάτια μου μελίσσι, αθόρυβα, καθαρά και όμορφα, έκανε τον αγώνα του, πάνω στην πίστα που στήσαμε την Πέμπτη. από τις 10:00 που έφυγε η πρώτη ομάδα 



 μέχρι τις 18:00 που τερμάτισα με την ομάδα μου, και στις 19:00 που τέλειωσαν οι απονομές, άνθισε η φιλία, η αλληλεγγύη, το fairplay, το χιούμορ, η ανταλλαγή, η ανθρωπιά με λίγα λόγια. αυτό λέω ήταν και είναι το θεμέλιο του αγώνα, που έγινε θεσμός ξεχωριστός, με χαρακτήρα!











καλήν αντάμωση στο επόμενο, Ω φίλοι & τοξότες!

αποτελέσματα και αγωνιστική περιγραφή από τον νέο σύλλογο, Άβαρη
καλοτάξιδοι Ω Αβαριώτες! 







3 Φεβ 2019

γράμμα σε Φίλο

ναι, έτσι είναι. καλά πάει...
είμαστε και όρθιοι. αλλά κάπως ντρέπομαι, εν μέσω καταστροφής, να πηγαίνω σε αγώνες τόξου, να λέω είμαι καλά.... τεςπα, δική μου βλάβη.

επίσης σε διαβεβαιώνω, οτι η συνεχής ενασχόληση και αναζήτηση της τέλειας βολής, μου επιτρέπουν μετά από 17 χρόνια να λέω οτι πια κατέχω τα βασικά της! αν είχα διακόψει, θα νόμιζα οτι είχα μάθει κάτι, κάποτε! τα βασικά και πάλι... :)

από τα 2-3  βασικά λοιπόν πράγματα που ξέρω γι' αυτήν, λέω ότι σε πρώτο επίπεδο, στα πρώτα βήματα, "παλεύεις" με σωματικούς ανταγωνισμούς. (παρακάμπτω τελείως το θέμα υλικά, που είναι ελάχιστο αλλά και αυτό αναγκαίο). για κάθε ένα αγωνιστή μυ, υπάρχει και ένας ανταγωνιστής. ο ανταγωνισμός δεν μας κάνει, φέρνει τρέμουλα και παγωμάρα, ενώ ζητούμενο είναι η χαλαρότητα. ναι χαλαρότητα ενώ κρατάς ένα "βάρος" 20 - 25 κιλών.
αν και όταν με το καλό το κατακτήσεις αυτό, Και το συντηρείς, πας στο δεύτερο στάδιο, όπου το παιγνίδι γίνεται διανοητικό (το ίδιο και οι ανταγωνισμοί) και βελτιωτικό, αν είσαι δεκτικός, της συνείδησης.
ένα έντονο συναίσθημα και ταραχή πχ φόβος  η μια σκέψη αλαζονική  κλπ, φτάνει για να χαλάσει ο αγώνας, να αποτύχεις στις εξετάσεις και συνεπούμενα να καταλαβαίνεις, πόσο μακρυά νυχτωμένος είσαι. εδώ πρέπει να βάλεις πλάτη για να συνεχίσεις, αφού το όποιο Εγώ θα γίνει κουρέλι. αλλά αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος. γι αυτό την λένε και "όρθιο ζεν" αφού πρέπει να κατακτήσεις οτι οι σκέψεις αυτές, να μην επηρεάζουν το τώρα! να περνούν σαν να μην υπήρξαν!να χάσουν την δύναμή τους, αφού από σένα την αντλούν και σ' αδυνατίζουν. "χτίζουν" συνάμα και τον υλικό κόσμο σου, οπότε, διπλή προσοχή! :)

στην Πάτρα, μετά το μέτριο 266 του πρώτου γύρου, όπου κάτι απροσδιόριστο παρέμβαινε σαν τον διάολο και χαλούσε την ρουτίνα,  μια (σωστή) παρατήρηση του Βασίλη (Γέρος η Γερός) μ' έστειλε στο 281 στο δεύτερο. δίνω τα νούμερα γιατί δεν μπορώ γράφοντας να περιγράψω την ποιοτική διαφορά, η οποία είναι τεράστια! και μπορεί σε παρελθόντα χρόνο να είχα και καλύτερα νούμερα, αλλά τότε απλά συνέβαιναν, ενώ τώρα δημιουργούνται, χτίζονται!
στον μικρό πρίγκιπα οι μεγάλοι λένε οτι το σπίτι η ο κήπος η το αυτοκίνητο στοιχίζει τόσο χρήμα, αντί για το πόσο όμορφο η πρακτικό είναι, για τον ίδιο λόγο. :)

ζακέτα να βάζεις! καλό Νόστο!


αν είναι δυνατόν άκουσέ το    Sokratis Sinopoulos Quartet - Thrace με hi-fi ηχεία.