20 Μαΐ 2011

σιγά, μαλακά, με χάρη...

μου έκανε κακή εντύπωση, η διάθεση του προπονητή του ΣΣ Βόλου την άνοιξη του '02, να με στείλει στο πρωτάθλημα, που έγινε κείνη την χρονιά στην Σαλονίκη, όπου ο δικός μας, ο Θωμάς ο Πατακιούτης, νίκησε στον τελικό τον Απόστολο τον Νάνο. μεγαλεία πράματα. δυό μηνών τοξότης,  χαιρώμενος όταν είχα 6 βέλη στην ψάθα, να πάω να κάνω αγώνα. τότε κάθε συμμετοχή έπαιρνε και 2 πόντους για το σύλλογο. και χρήμα στην μοιρασιά των επιδοτήσεων. χρειαζότανε λοιπόν οι σύλλογοι μπούγιο! τόσο απλά. κάποιοι πιο "γάτες" είχαν φτιάξει για τον ίδιο λόγο δυό και τρείς συλλόγους, στην ίδια μικρή επαρχιακή πόλη! ως γνωστόν στα γήπεδα του τόξου δεν σπρώχνονται... όπερ κλπ

τα της τέχνης μπορούσαν να περιμένουν...
δεν πήγα.

και μου έκανε κακή εντύπωση, γιατί ξεκίνησα την περιπέτεια του τόξου, μέσα από ανατολίτικες ιστορίες, με τελείως διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος. όπου ο μαθητής αφού περάσει τα χίλια μύρια μέχρι που να γίνει δεκτός, δεν έπιανε τόξο παρά έπαιρνε σαν άσκηση, όσα χρόνια και να χρειαζότανε, να δεί τις βούλες στο σώμα ενός εντόμου στην άκρη του κήπου, για παράδειγμα.

αυτό το θέμα, την μικρομετρική εστίαση του ματιού στον στόχο, το αντιμετώπισα μόλις έπιασα τα παραδοσιακά τόξα, εννιά χρόνια μετά  και, παρεπιπτόντως, τα βελάκια του dart που μου έφερε ο Γερός το Πάσχα. εκεί λοιπόν, βλέπω πως όσο πιο πολύ χωρίς απόσπαση, χωρίς σκέψη, χωρίς  προσεκτική σκόπευση, εστιάζω στον στόχο, "η δουλειά" γίνεται. ειδικά στο dart που είναι άμεσο, χωρίς να μεσολαβεί άλλο υλικό - μηχανικό μέσο.  πως γίνεται δεν ξέρω αλλά γίνεται. τώρα αυτή η εστίαση και το "δέσιμο" με τον σημείο του στόχου που θέλω να πλήξω, έχει διαβάθμιση στην ποιότητά της και συνεπούμενα και στην επιτυχία της. ευτυχώς ο στόχος μιλά και σε καθοδηγεί.

σκάψε, κάψε, με την ένταση της ματιά σου μια τρύπα στον στόχο και  το βέλος θα πάει μέσα! αυτό είναι σημάδεμα! αυτό είναι συγκέντρωση! αυτό είναι 10αρι! διάβαζα και ξαναδιάβαζα στο σπουδαίο βιβλίο του Al Henderson, με τον  τελείως "αμερικάνικο", μην πω τίποτ' άλλο τίτλο, Understanding Winning Archery. αλλά θέλει το χρόνο του, για να το καταλάβεις αληθινά. και πάλι κάτι θα μείνει απ' έξω.

με  τα χρόνια, με τις χιλιάδες χιλιάδων των επαναλήψεων, σίγουρα, μαλακά, ασυλλόγιστα, χωρίς φόβο, χωρίς δισταγμό, με τον σωστό ρυθμό και χρόνο, με χάρη χορευτή,  θα γίνει η σωστή βολή. και θα είναι τόσο απλή, όσο και η ανάσα, τόσο σύνθετη, όσο και το Σύμπαν.

καλές βολές σύντροφοι!
:-)

4 σχόλια:

Αλέξανδρος Ταυλίκος είπε...

Πόσο μάλλον τώρα που (ξανά?) είσαι στην προ-ολυμπιακή ομάδα. By the way που λέμε, συγχαρητήρια

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

Αλέξανδρε.
μόνο στα χαρτιά είμαι. δηλαδή δεν προσκλήθηκα σε κάποια προπόνηση προολυμπικ ομάδας, ούτε πήρα κάποιες οδηγίες από τους εθνικο- ομοσπονδιακούς προπονητές, ούτε θα κατέβω 28/5 η 11/6 σε αγώνα. εξ άλλου, το έχω ξεκαθαρίσει, πως δεν μπορώ να τρέχω καλοκαιριάτικα από εδώ και από εκεί. πήγα μιά φορά, να δώ το τσίρκο από κοντά. φτάνει. επίσης είναι ζήτημα αν θα κάνω τον αγώνα στις 24/9! παρ' όλα αυτά εξασκούμαι σχεδόν καθημερινά τα χαράματα και με ζέση, μόνο και μόνο για την σωστή βολή...

Κουλης Παυλος είπε...

Κάτι τέτοιο μου έκαναν και εμένα 7 χρόνια πριν σε ένα μήνα πήγα σε αγώνα?
Και ενώ στην αρχή χαιρόμουνα κάθε βολή μετά μπήκα στο πακέτο του σημάδεψε
Συγκεντρώσου κάνε νούμερα κλπ κλπ …….
Η ουσία……. τα πάντα με ρυθμό και τα βέλη θα βρουν τον δρόμο τους
Μαζί με την ψυχή σου μέσα από τον ήχο του βέλους και την τροχιά τής βολής

Αλέξανδρος Ταυλίκος είπε...

Δηλαδή να αισθάνομαι υπέροχα που χαίρουμε εμείς την πλήρη ελευθερία όσο αφορά το target panic και το κυνήγι βαθμών από το σύλλογο μας. Αρκεί να κατεβαίνουμε σε αγώνες φυσικά....
Α, ρε σανίδα που χρειάζεται !!!!