21 Φεβ 2012

και το Πλοίο φεύγει...

Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα
για λιμάνια ξένα,
μαζί του θα σε πάρει, αγάπη μου, και σένα
μακριά από μένα.
Την καρδιά μου ο πόνος την πληγώνει
και στο κλάμα βραδιάζει και νυχτώνει.
Φεύγεις, αγάπη μου, φεύγεις, χαρά μου,
πάρ' τις ελπίδες μου, τα όνειρά μου,
γρήγορα νά 'ρθεις πάλι κοντά μου, ω, ω, ω, ω.
Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα
για λιμάνια ξένα.





Το πλοίο θα σαλπάρει για λιμάνια ξένα
για λιμάνια ξένα,
μαζί του θα σε πάρει, αγάπη μου, και σένα
μακριά από μένα.
Κάθε ώρα για μένα θα 'ναι χρόνος,
θα με τρώει της ξενιτιάς ο πόνος.


.


13 Φεβ 2012

ναι...





λέω...


θέλει τσαγανό, Όλοι να σου λένε Όχι, να μυρίζεις καπνό και δακρυγόνο, να ακούς την βουή του όχλου να σκάει σαν κύμα στην πόρτα του ανακτόρου, και εσύ να ψηφίζεις Ναί!
η ιστορία δεν γράφετε με τα Aν, και με το τι λέει ο ένας και ο άλλος. θέλει αποφάσεις! θέλει γεγονότα! 
αυτούς βάλαμε μπροστά απ'το κοπάδι, αυτοί το οδηγούν όπως νομίζουν.
είναι βλάκες; είναι πουλημένοι; κάτι ψυχανεμίζονται; κάτι ξέρουν και ελπίζουν; 


ελπίζω όσοι επιζήσουν, να βρουν δροσερά και απάτητα λιβάδια...




.

9 Φεβ 2012

η ζωή μας κύκλους κάνει...

α. ακόμη δεν το καλοπιστεύω. 3ος/2008
"δεν είστε στην λίστα, δεν περνάτε" είπε ο φαντάρος στην είσοδο του Τατοϊου και μου έκοψε τα πόδια... τηλέφωνα φωνές κακό μεγάλο... με την βοήθεια του κ.Σαμαρά έριξα εκείνη την μέρα. είχα κάνει και το ταξίδι... μην πάει τσάμπα. "...αλλά αν κάποιος κάνει ένσταση θα ακυρωθείς" μου είπε ο γραμματεύς. έριξα. δεν έγινε ένσταση. μου βγήκε και ταξίδι με την εθνική. πρώτο και τελευταίο. τα υπόλοιπα τ'αρνήθηκα. δεν γινότανε.

μετά από λίγους μήνες, να'το πάλι!

β. άλλοι στα σαλόνια και άλλοι στα βουνά. 12ος 2008
ήταν οι μέρες που καιγότανε η Αθήνα και έλαμψε το άστρο Καλογιάννης στον αγώνα του Πανελλήνιου. τουλάχιστον γλύτωσα τα χιλιόμετρα κείνη την μέρα.

και τώρα νάτο πάλι.

τρίτη και φαρμακερή. παρ'όλα τα μηνύματα, τα τηλέφωνα, τις υπενθυμίσεις, και πάλι αδήλωτος στο πρωτάθλημα κλειστού 2012... δεν χρειάζονται την αξιοπρεπή εκπροσώπηση που, με απολύτως δικά μου έξοδα, προσφέρω. το μήνυμα το πήρα...
μια αλυσίδα λένε και είναι, ισχυρή όσο ο πιο αδύνατος κρίκος. και o Σκοπευτικός Σύλλογος Βόλου, έχει τον δικό του. και δεν μιλώ μόνο για την δική μου περίπτωση.

άδοξα κλείνει μια δεκαετία αθλητικής τοξοβολίας για μένα. υποβαθμισμένο και το πρωτάθλημα, 60 βέλη, σαν κάθε επαρχιακό αγώνα. χωρίς ολυμπιακό γύρo, πολλές απουσίες...

παρακμή...
σαν την χώρα...
καιρός για άλλα...
για restart...


.

6 Φεβ 2012

χρόνος, σαν άμμος

στην φωτό του Γρηγόρη Κακανάκη,
βλέπεις πως "κόβαμε" τα νύχια μας πιτσιρίκια...
σκάβοντας πηγάδια στην άμμο,
μέχρι να βρούμε θάλασσα,
φτιάχνοντας Φράγματα στα ρέματα,
να γίνουν λιμάνια,
να πλέξουν τα τσίγκινα καϊκια,
να κουβαλήσουνε εμπόρευμα, για τα Μαγαζιά,
στην αντιπέρα όχθη. Μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.
είχε απ' όλα. φουρτούνες, πειρατές και
Λαιστρυγόνες....
την Κύρκη και την σκοτεινή της δύναμη, δεν την γνωρίζαμε τότε, άρα δεν υπήρχε...
την άλλη μέρα το Φράγμα κάπου είχε Σπάσει,
με ομαδική δουλειά το ξαναφτιάχναμε....
άμμος στις ρίζες των μαλλιών,
στην μύτη, στ'αυτιά, στο στόμα, μα και στο βρακί,
οι φωνές τών μανάδων,
ο Δάσκαλος στην βόλτα...
ο σκύλος χαρούμενος...