10 Νοε 2009

ο Σίσυφος...

αυτό που ζω με το τόξο, για κάποιον που κοιτά απ' έξω, πρέπει να φαίνεται σαν αυτό που λέμε Μανία! την τετάρτη με βρήκε ο ταχυδρόμος εκεί που μ' άφησε την δευτέρα. στην αυλή με το τόξο στο χέρι. άφησε τα γράμματα στο πεζούλι κοίταξε με τα κυάλια  στο στόχο. ωραία! και έφυγε τρέχοντας. οι περαστικοί του σαββατοκύριακου, μέσ'το νταλάκι του Νοτιά με μπότες και σκουφιά, έχουν κατεγραμμένο το Πήλιο σαν Σιβηρία φαίνεται, δεν καταλαβαίνουν, δεν ξέρουν. κοιτούν με ανοιχτό στόμα και τα μάτια κλειστά απ'τον απρόσμενο ήλιο. ο ζαγοριανός που καταγράφει την κατανάλωση της ΔΕΗ κάνει την κλασσική για πηλιορείτη ερώτηση, αν “κάν(ει) για τα γρούνια; “ με κοιτά λοξά, χαζογελά με το ούφο πού χει μπροστά του και φεύγει... τα υπόλοιπα σχόλια στου παζάρ(ι). στο καφενείο. ( είνη ένας σαλός στουν ΑηΓιάνν(η), αμα ειηδείς τι φκιάν(ει) )
01/11 183,
02/11 109,
03/11 120,
04/11 190,
05/11 230,
06/11 350,
07/11 420,
08/11 160,
09/11 371,
10/11 362,
προσπάθειες, απόπειρες τελειότητας,
τόξα, ελάσματα βέλη εναλλάσσονται, κάθε βράδυ σταματώ ευχαριστημένος και το πρωί ξανά απ' την αρχή, αφού τέλος δεν υπάρχει! σαν τον Σίσυφο. δεν θυμάμαι αν οι θεοί του τη χάρισαν και τον έκαναν ας πούμε γάιδαρο η αν ακόμη σπρώχνει την πέτρα στον ανήφορο. όπως και να' χει εγώ δεν σταματώ. αυτό είναι! ζητώ την τελειότητα της βολής, που ποτέ άλλοτε και σε τίποτα δεν αναζήτησα! και που επιπλέον δεν υπάρχει! μέρες τώρα τοξεύω απ' το πρωί ίσα με το βράδυ, τρώγοντας νερόβραστα φασόλια. μήπως επειδή ο χρόνος τρέχει; μήπως και δεν προλάβω; όχι! μετά τόσα χρόνια είναι το σημείο της ισορροπίας μου. αν μου το πάρεις θα μείνω μετέωρος. για λίγο. κάτι θα βρώ πάλι. τώρα τόμαθα το μυστικό...
για να σου εξηγήσω γιατρέ, αντιγράφω απ' το Αξιον Εστί. (και πάλι)
    Τι είναι καλό; τι είναι κακό; Ένα σημείο, Ένα σημείο 
    και σ' αυτό πάνω ισορροπείς και υπάρχεις κι απ' αυτό και πέρα ταραχή και σκότος κι απ' αυτό και πίσω βρυγμός των αγγέλων
    Ένα σημείο Ένα σημείο και σ' αυτό μπορείς απέραντα να προχωρήσεις ή αλλιώς τίποτε άλλο δεν υπάρχει πιά

κρατώ το μυστικό και προχωρώ λοιπόν, απέραντα!

5 Νοε 2009

έρχεται πείνα...

Ελευθεροτυπία, 4/11, διάλογοι.
http://dialogoi.enet.gr/post/κογιανισκάτσι

"Ποιά είναι ‘η μητέρα όλων των προβλημάτων’ του ανθρώπινου γένους; Σε αυτό το ερώτημα ο P. Farrell απαντούσε προ μηνός στο MarketWatch πως δεν είναι η πείνα, ή η κλιματική αλλαγή, ή η φτώχεια, ή η εξάντληση του πετρελαίου τα προσεχή 10-20 έτη, αλλά...ο υπερπληθυσμός!"

όταν, σε λίγα χρόνια, θα κυνηγάμε ότι βρεθεί και χωρίς τις σημερινές τύψεις, το νέο φορμά κόντρας, hit or miss, θα πιάσει τόπο και θέλω να δώ όλους αυτούς που γκρινιάζουν σήμερα, να παρακαλάνε για το αυτί του αγριογούρουνου :-)

δες επίσης, http://ghteytria.blogspot.com/2007/10/koyaanisqatsi.html ,  για να πάρεις μιαν ιδέα, αν δεν έχεις δει το έργο...