25 Οκτ 2012

έσο μαλακός!

βάλτο στο repeat : https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vEb_4tiS9bM


λοιπόν, ότι ακολουθούν  δεν αφορούν το Ινδιάνο η όποιον άλλο με κατασταλαγμένη άποψη - τρόπο και που δουλεύει πάνω στις λεπτομέρεια του, ή όποιον έχει προπονητή υπεύθυνο για την πορεία του, αλλά όποιον ψάχνεται στα βασικά. γι' αυτόν που βρίσκεται στην αρχή της ανηφόρας.
στην βάση λοιπόν του ότι θυμάμαι χαίρομαι, επιχειρώ όση πείρα συσσώρευσα και μπορώ να διαχειριστώ,  να την μεταφέρω εν τέλη, στον αρχάριο. σ' αυτόν που στα 18μ, κοιτά τα 6ρια η τα out και ρωτάει "τώρα τι έκανα;"
άλλα εχε και τον νου σου και μην ξεχνάς συνάμα και την ιστορία του Αισώπου με την αλεπού που έχασε την ουρά της κλπκλπ. ζύγισε και πράξε.

και λέω,

  •  μην παραλληλίζεις το τόξο με το τουφέκι - πιστόλι. το ότι έχεις μια εμπειρία με τα τουφέκια δεν σημαίνει τίποτα για το τόξο. 
  •  καλύτερα  δες το σαν σφεντόνα. "ωραία σφεντόνα" είπε μια πελάτισσά μου, βλέποντας με να ανοίγω και να κρατώ το Aerotec! πολύ σωστή κουβέντα. 
  •  το σκοπευτικό που αγόρασες πακέτο μαζί με το τόξο, και σου κάνει αναφορά στα τουφέκια, μπήκε στο τόξο πριν λίγα χρόνια, σχετικά με την χιλιάδων χρόνων ιστορία του τόξου. είναι μια ευκολία για τις Γνωστές  Αποστάσεις των αγώνων. μπορείς στην θέση του να βάλεις μια κομποδεμένη κλωστή η ένα λαστιχάκι ανά απόσταση. 
  • εκτός των γνωστών αποστάσεων, στο 3D πχ που αποτελεί προσομοίωση του κυνηγιού και στο κυνήγι το ίδιο, δεν έχει χρήση...
  •  πάντα λείπει το πίσω σκοπευτικό (εκτός από τα compoud τα οποία και εξ αιτίας αυτού συν την σκανδάλη που τους επιτρέπεται, δεν είναι τόξα, παρά όπλα. κατά την γνώμη μου πάντα) 
  •  μην πασχίζεις να κρατήσεις με επιμονή, 15- 20 κιλά άνοιγμα και 3-4 κιλά στην κατακόρυφο, ακίνητο στο χιλιοστό το σκοπευτικό (Sight Pin ε; ε;!)  Δεν Γίνεται!!!  ειδικά όσο τραβά σε μάκρος η βολή. 
  • αλλά ΜΗΝ μείνεις στατικός, ακίνητος, παγωμένος και σκληρός σαν άγαλμα περιμένοντας να δεις, (με το pin να πηγαίνει πέρα δώθε), κέντρο για να πυροβολήσεις.
  • γίνε ελαστικός, μαλακός, γίνε χορευτής, 
να το ξαναπώ: 
γίνε ελαστικός, μαλακός, γίνε χορευτής, 
αντί για άγαλμα στο βάθρο,
αντί για "κλειδωμένος" ιππότης στην πανοπλία του μέσα . 
  • το καλύτερο είναι να μείνεις κινούμενος (έστω αδιόρατα, εσωτερικά) πάνω στον διαμήκη άξονα, είναι τοξευτική υγεία! αυτή η ελαστικότητα δίνει (παραδόξως!)  και την μέγιστη σταθερότητα αλλά και την ελάχιστη καταπόνηση.
  • ΒΓΑΛΕ - ΑΦΑΙΡΕΣΕ, το Pin τουλάχιστον, από το σκοπευτικό σου. αυτό (το pin) είναι άλλη μια ευκολία, για πολύ έμπειρους τοξότες, για τις βολές με αέρα. πάρε blanco αυτό με το πινελάκι η χρώμα πλαστικό  και βάψε το δαχτυλίδι λευκό. να υπάρχει αλλά και να "χάνεται" απ την στιγμή που έκανε την δουλειά του. που είναι να σου δώσει την γωνία βολής.
  • ακόμη καλύτερα κόλλησε μια μεγάλη ροδέλα 12-15mm. στα 18μ να χωρά και το 6! στα 90μ και λίγο χορτάρι...
  • μέσα από αυτό το δαχτυλίδι θα βλέπεις τον στόχο και θα αφήσεις το ασυσυνείδητο σου να κεντράρει τους δυό κύκλους. το κάνει καλά και εύκολα.
  • εν τέλη θα κάνεις "σκοποβολή" αφού έτσι αποφάσισαν οι ηγεμόνες του τόξου (Fita, Hoyt, Easton) χωρίς να πολυσημαδεύεις όμως και να χαλιέσαι.... έχεις άλλους μπελάδες πιο σοβαρούς να ασχοληθείς και να καθυποτάξεις...
  • ολίγα περί cliker εδώ.
ηθικόν δίδαγμα.
μαλακωσιά και ελαστικότητα τα ζητούμενα.
σώματος και πνεύματος!

καλές βολές σύντροφοι!





21 Οκτ 2012

δυνατά στην ανηφόρα!


όταν την άνοιξη του 2002, έφερα το πρώτο μου τόξο και της Μαρίας λίγο μετά, ιδέα δεν είχα για την τοξοτική κοινότητα και τον μικρόκοσμό της. ότι υπάρχουν δηλαδή σύλλογοι, προπονητές, πρωταθλήματα, ομοσπονδία, εθνική ομάδα, παγκόσμια πρωταθλήματα, συμμετοχή στους ολυμπιακούς. ούτε το'χα μαράζι να διαγωνιστώ για το ποιος είναι καλύτερος και πιο μάστορας. το μόνο που ήθελα, ήταν να ρίχνω τα βέλη μου, όσα περισσότερα και όσο καλύτερα μπορούσα. από σπόντα βρέθηκα στον ΣΣ Βόλου, ούτως ώστε βγάζοντας μια ταυτότητα αθλητή, να δικαιολογώ την κατοχή (και χρήση) του τόξου. απ' την ώρα που πήγα στο σύλλογο λοιπόν, το πράγμα μπήκε σε άλλο αυλάκι, αυτό που λέγεται ελληνικό αθλητικό γίγνεσθαι. και απ' το ένα στο άλλο έφτασα εδώ που είμαι, με νέους φίλους, τους τοξότες, ανά την ελλάδα, με τον χαβαλέ των αγώνων, τους αγώνες τους ίδιους, καθώς και την προσπάθεια και την προετοιμασία για το καλύτερο, με τα μέσα που διαθέτω και τον τρόπο που το καταλαβαίνω.
σιγά σιγά και για πολλούς λόγους, όλο αυτό το πακέτο, άρχισε να γίνεται κάπως στενάχωρο. είχε έρθει η ώρα να κατανοήσω τον Πρόδρομο, τον Θωμά και όσους έφτασαν σε μια κορύφωση και σταμάτησαν. γιατί το ψηλό επίπεδο εμπλοκής και το βήμα εκτός ελλάδας, είναι άπιαστο για ένα εργαζόμενο ενήλικα.
ακόμη και η συνέχιση της παρουσίας στους αγώνες μας με χαλαρή εμπλοκή σαν αναψυχή, εμποδίζεται πλέον σοβαρά από την οικονομική κατάσταση. 264,00 τα έξοδα του κυπέλλου...  και από υλικά, ότι έχει το ράφι.
πολλοί δεν ήρθαν στο κύπελλο.
Νησιώτες, Βορειοελλαδίτες  Θράκες, Ηπειρώτες.... προβλέπω περαιτέρω συρρίκνωση των συμμετοχών. απλά αδυνατούν... δεν βγαίνει...

και σαν να μην φτάνανε όλα αυτά τα στενάχωρα, έχω και τον Ευριπίδη, που επιμένει να με καψωνάρει για τρίτο αγώνα σερίτην στιγμή μάλιστα που βλέπει οτι ΔΕΝ με χαλάει! ΔΕΝ με επηρεάζει!  3ος στο κλειστό το Νοέμβρη του 2011, 2ος στο πρώτο 70άρι το Μάρτη του 2012, 4ος, με μισό χρόνο να πιάσω τόξο στο κύπελλο. μια συγνώμη για την παντελή έλλειψη σεβασμού στον κόπο και στα έξοδα μου, είναι πολύ; ακόμη περιμένω...

αντίδοτα και λύσεις στην δύσκολη κατάσταση ασφαλώς και υπάρχουν φίλοι μου. τοξοβολία υπάρχει και εκτός της πρώην FITA νυν WorldArchery. τοξοβολία γίνεται και χωρίς τα Χ-10  των 500 ευρώ η δωδεκάδα. οι αληθινοί μερακλήδες, βλέπε Βούρος, Φτιάχνουν ένα αληθινό τόξο, με το τίποτα, με ένα κομμάτι ακόμη και οξυάς. ένα τσουβάλι γεμάτο κουρέλια κρατάει ΠΟΛΥ καλύτερα από τον Domino (άλλο 500ρικο εκεί) και βγαίνουν απίστευτα εύκολα - άκοπα. τα αλουμινένια βέλη είναι ακόμη προσιτά.  και έχουν γράψει 1300 Fita μ'αυτά... σ' όλο τον κόσμο έτσι πορεύονται χιλιάδες τοξότες. και δεν είναι χαβαλέδες, ούτε γι΄αστείο...  να δες εδώ 


πότε είδες τέτοιας ποιότητας "άπλωμα" , τέτοιο σφιχτό "τρίγωνο" στα γήπεδά μας; 
χωρίς φανφάρες και φιοριτούρες η δουλειά γίνεται, ο δρόμος συνεχίζεται και το κέφι περισσεύει ...

καλή δύναμη στα δύσκολα φίλοι μου, 
δυνατά στην ανηφόρα, και 
καλές βολές!

18 Οκτ 2012

καλορίζικο το νέο ΔΣ μας!



έχει ανοίξει τόξο ο νέος πρόεδρος;

μάλλον όχι αλλά δε βαριέσαι... δε χρειάζεται!
ας το κάνουμε εμείς που μας αρέσει και αυτός,
ας δώσει τη σωστή κατεύθυνση,
πχ. για νοικοκυριό, κανα χορηγό και άπλωμα της βάσης...
από εκεί θα βγουν και οι μελλοντικοί "χεράδες"....

1 Οκτ 2012

τι να πω για τον Χρήστο...



τι να πω για τον Χρήστο...





ένας ακόμη φίλος, που γνώρισα εξ αιτίας του δρόμου του Τόξου.
ότι και να πω, δεν θα περιγράφει τον άνθρωπο! θα είναι λίγο!
αλλά, ας τον βλέπουν οι νεώτεροι σαν παράδειγμα, 
επιμονής στον στόχο,
υπομονής στα δύσκολα και
 ηρωϊκού μεγαλείου στα πιο δύσκολα!


να μερικοί ακόμη! 



δεν μπορώ να πω, ότι τον γνωρίζω τον Κώστα.
μια αμηχανία και ένα δέος στην κόντρα μας τα είχα... 
από λάθη του έχασε, 
αλλά εν τέλει από τα λάθη μας χάνουμε... 
Δυνατά Κωστή! Δυνατά



ο Κάπτεν Jim! 
κλώτσησε κώλους, προχώρησε στους 8 αλλά,
 είχε την "στιγμή"  του (out) με μένα, Thanks Captain! :)




να το αλάτι της γραμμής αναμονής Σταύρος Μυττάς η 
Κουφάλογο! 
Σταύρε! στα βηματά σου βαδίζω :))




ο Γιώργος ο Τοχοβίτης,
από τα Δάση του Sherwood ήρθε στο Μαρκόπουλο, για δυνατές κόντρες! και τις πήρε!
Γιώργο φίλε μου, κέρνα μια γύρα το pub σαν γυρίσεις με το καλό!





με τον Πάνο τον Πετρόγγονα, με συνδέει εκτός της φιλίας και το ότι του μεταβίβασα  το πρώτο του και πρώτο μου τόξο! κόκκινο GoldMedalist. έχουμε τοξεύσει και μέσα στο Ανεσις. έχουμε περπατήσει μέχρι την Φανερωμένη. μετά από αγώνες μαζί με τον απόντα Κουμπάρο, έχουμε δοκιμάσει όλον τον κατάλογο του Αλαντίν στο Φάληρο. 
με καθάρισε στον μικρό τελικό (7-1) με εξαιρετικές βολές μέσα στον αγέρα! 




και αυτό είναι ένα θέμα! 
όταν έρχεται η ώρα και μείνουμε τέσσερις φίλοι όρθιοι στην γραμμή  και δεκαπλάσιοι στις καρέκλες (χεχεχε.... αυτό λέγεται σφάξιμο με το μπαμπάκι !!! ) δεν έχω ανταγωνιστικό πνεύμα. έτσι λοιπόν και καθώς οι υπόλοιποι έριχναν σε επίπεδο διεθνών αγώνων μέσα στον αέρα (πολύ σπουδαία τοξοβολία και πολύ άξια χέρια σου λέω) 
έμεινα χωρίς καρέκλα και με τον μουτζούρη στο χέρι :)



για τον Ινδιάνο δεν γράφω τίποτα άλλο. 
ε στο μισό βλόγ μιλάω γι' αυτόν και την μεγαλειώδη "τρέλα" του
κράτα καλά Στέφανε!





 τέλος αργά τ'απόγεμα, μαζί με Βασίλη, Γωγώ, Τίμη, Γιώργο, Κώστα, Νίκο, Ανδρέα, Ηλία, Μαρούσκα, Σμαρώ, Σαρακατσάνο,  και όλα τα καλά παιδιά αναφώνησα με θέρμη!

οοοοοοοοόλεεεεεεεεε!!!


και του χρόνου με υγεία! αποτελέσματα εδώ