30 Ιαν 2009

15 μέρες,

15 μέρες, τρείς αγώνες. μην μου μιλάτε για λογαριασμούς, επιταγές και τριγλυκερίδια, Αθήνα α&β αγεν, Λαμία γεωγραφικό διαμέρισμα, όλοι, και καπάκι Κύπελλο μάλλον Αθήνα.
72.667τεμάχια στο διαγωνισμό του ασεπ σπρώχνωνται για μια θέση στο δημόσιο, και εγώ- (εμείς;) στο κόλημά μας. κάποιος που δεν με ξέρει θα λέει, καλά εσύ έχεις δέσει τον γαϊδαρό σου, αλλά δεν έχω κάν γαϊδαρο να δέσω... οσάν τα πετεινά του ουρανού... ούτε που ξέρω τι θα φέρει το καλοκαίρι και ήδη μπήκα στα κόκκινα. τα ίδια και κάμποσοι πατριώτες, ο ινδιάνος απ'την Καβάλα για παράδειγμα, (564 στο Βόλο, για να μην ξεχνιώμαστε...)
λίγο θολούς τους έχω στο νού μου αυτούς τους αγώνες, πορεία στα τυφλά, καθώς ξανά μπήκα σε ένα κύκλο παραλλαγών και αμφιβολιών, το φιδάκι αυτό μου έκοψε περί τους 10 πόντους, αλλά τι είναι ο πόνος μπρός τα κάλη...λίγο πίσω και ξανά εμπρός, αέρα αέρα που φωνάζει και ο τσολιάς σε έφοδο, που έχει για σύμβολο ο σύλλογός μου (since 1911...) θα πάω λοιπόν και στους τρείς και ότι βρέξει ας κατεβάσει...
πέφτει to bow hand και έχω κάτω 8 η πιέζω ψηλά στο grip και έχω πάνω 8; γιατί μιά στις τρείς έχω δεξί αγκώνα μέσα απ'την ευθυγράμμιση; γιατί μετά τα 43 βέλη δεν αισθάνομαι τον ρομβοειδή μου και αναγκάζομαι να σπρώχνω σαν το βόδι;
εδώ σε έχω. αυτά είναι θέματα!!!
και έχω και τον Μπούτα που απειλεί να μας πάρει αγκαλιά όλους στο process προς την επανάσταση. α ρε Μπούτα. τον θυμάσαι να φωνάζει πεινάμε, ενώ ήταν τετράπαχος; τώρα σαν να έπεσε λίγο...
άνοιξε βρε το μπλόκ, γιατί καλή η Εύβοια, τι καλή, Παράδεισος είναι το σωστό. αυτές οι κοιλάδες με τα σπαρτά κυκλωμένες από δάση πεύκων. τα ποταμάκια με τα πλατάνια. οι χιονισμένες βουνοκορφές πάνω απ'τις κορυφές των πεύκων και γύρω γύρω απίστευτο μπλέ απ΄τη θάλασσα. από κι πέρασα για να πάω στο Λουτράκι και από εκεί γύρισα, αλλά τώρα χρειάζομαι την ξεκούραστη διαδρομή της εθνικής.
στο Λουτράκι, μιάς και τόφερε η κουβέντα, πέρα απ'την γνωριμία με τον, άγνωστό μου μέχρι πρότινος, Βασίλη και την ποιότητά του, που λέει πως δικαίως πήρε 3 φορές τα σώβρακα των καθεστωτικών και θα τα πάρει και στο μέλλον, στην τελευταία κόντρα με τον Αγιούς οίδα μια έκφανση του εαυτού μου που δεν μπορούσα να φανταστώ.
αγρίεψα, σαν κυρίαρχο αρσενικό λιοντάρι στην μάχη του με τον νεαρό αμφισβητία, εκεί κάτω στα λιβάδια των Μασάϊ, κάτω απ΄το Κιλιμάντζαρο... γυάλισε το μάτι, στένεψε το οπτικό πεδίο, καπνοί έβγαιναν απ΄τ'αυτιά, δόντια, νύχια και σκόνη στον αέρα, με τον χρόνο παγωμένο περιμένοντας το τέλος για να ξεκινήσει και πάλι το ρολόι. αυτήν την φορά κέρδισα αλλά το μέλλον μου το βλέπω. αργά η γρήγορα μόλις μεστώσει, καθώς είναι τρυφερούδι, θα μου πάρει το πεδίο και το χαρέμι...
c' est la vie

15 Ιαν 2009

γιατί συμμετέχετε σε έναν αγώνα;

ήταν ο τίτλος ετήσιας ψηφοφορίας.
έψηφισαν 22 (μόνο...)
έλαβαν:
  1. για να βρεθώ μα την κοινότητα.              8 ή 36%
  2. για να τους πάρω και τα σώβρακα.         5 ή 22%
  3. για την πιθανή δόξα του νικητή.              2 ή 9%
  4. για να πονάει το λάθος.                          4 ή 18%
  5. για άλλους δικούς μου λόγους.                3 ή 13%
περιμένω σχόλια...

Λουτράκι beach.

μετράει η προυπηρεσία στο Λουτράκι;

τα μπογαλάκια μας και στο Λουτράκι 24 & 25. ωραίο.

2 μέρες με τοξοτική παρέα, προπονητή και ατέλειωτη δουλειά. τι καλύτερο να σκεφτώ!!! ευτυχώς το σκέφτηκαν άλλοι. χρόνια είχα να ακούσω για camp. από τους ολυμπιακούς της Αθήνας ίσως. θα είναι στα πλαίσια της νέας διοίκησης σίγουρα. η προυπηρεσία μου στον τουρισμό μετράει;

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω.

  1. δεύτερη χορδή.
  2. νέο πρόσωπο στο tab. το τρέχoν έχει μια μικρή ρωγμή.
  3. να φτερώσω καινούργια spinwing
  4. να αλλάξω ταλαιπωρημένα pin, nocks και μύτες.
  5. θα εγκαταστήσω Beiter nock point?
  6. να αποφασίσω ποιό τόξο θα πάρω...
  7. ωτασπίδες γιατί τα ''νιάτα'' ροχαλίζουν και ο Αντώνης μιλά πολύ... :-)

σχεδόν σαν να ετοιμάζομαι για αγώνα...

3 Ιαν 2009

το χρόνο του...

αρκεί να του δώσω το χρόνο του. δουλεύει μόνο του πιά. είναι λίγο παράξενο και ίσως αλλόκοτο, αλλά τώρα δουλεύει μόνο του. αρκεί να του δώσω το χρόνο μου-του.
σαν να βλέπω τον εαυτό μου σε ταινία. ο σκηνοθέτης αποφασίζει, εγώ εκτελώ, ωραία, μέτρια, άσκημα.
ψιλοφρικάρω αλλά του δίνω τον χρόνο που χρειάζεται. γιατί, πάει καλά!
και το παρατηρώ.
sandglassδεν πέρασε πολύς καιρός που έδινα, κατά πως νόμιζα, εγώ την πορεία. από βιβλία video forums, μάζευα όποια σταγόνα πληροφορίας μου φαινόταν χρήσιμη. και την περνούσα στην φόρμα ή στα υλικά. και την δούλευα ώστε να ενσωματωθεί στα ήδη υπάρχοντα. και ξανά. αυτός είπε εκείνο, εκείνος είπε το άλλο. εκείνος το κάνει αυτό έτσι και ο άλλος το άλλο αλλιώς. και βέβαια προπάντων slow motion στα video των κορεατών. α ο Im πέρασε στο Nexus με Extreme. 4 βαριδάκια ο Park και με Ιnno πλέον. η Park πάντα με το Angula & Masters, το βέλος της είναι στα μισά, πριν κουνηθεί μια τρίχα της το follow throug πολύ μικρό, στο λαιμό! η Valeeva αν αργήσει λίγο το 8ρι τόχει σίγουρο. στη γρήγορη βολή της άπαιχτη. κλπ.
μέχρι ενός σημείου, μπορούσα να περιγράφω, στον κουμπάρο για παράδειγμα, το τι κάνω και πώς, πως είμαι και πως θέλω να είμαι. τα αποτελέσματα, μέσα απ'όλο αυτόν τον αχταρμά, μέτρια.

και ναι, αυτό ήταν το πρώτο δείγμα της άλλης όψης. δεν μου ήταν εύκολο πιά να το περιγράφω. στα μακρόσυρτα τηλεφωνήματα, άκουγα, αλλά δεν έλεγα. όταν έλεγα ακουγόταν λες και ήμουν μεθυσμένος. τουλάχιστον σουρεαλιστικά...
και σιγά σιγά και αθόρυβα, πήρε το πάνω χέρι, αυτό. απ'το πρώτο βέλος που θα ρίξω ξεκινά και καθοδηγεί εμένα και τα υλικά. εγώ του δίνω χρόνο και αυτό τρόπο. αυτό ξεσκαρτάρει, συντονίζει, δίνει ρυθμό και τόνο. προτείνει.
κράτα το! κρατάω. κλείσ'το άργησες! το κλείνω. χαλαρά! χαλαρά. μαλακά! μαλακά. έτσι το θέλω! ούφ, ευχαριστώ...
του δίνω τον χρόνο μου, κι αυτό μου επιστρέφει τοξοβολία!!!
δεν είναι και άσχημα...