το περασμένο σκ, ο σκοπευτικός σύλλογος Βόλου, που μέλος του ήμουν για 10 χρόνια, έστησε αγώνα στο υπέροχο γήπεδο που του παραχωρήθηκε και επιμελήθηκε, μετατρέποντάς το σε θούπερ εγκατάσταση.
την κυριακή - υπέροχος ανοιξιάτικος ο καιρός, πήρα το βρουμ-βρουμ και τσουπ διακτινίστικα ανάμεσα σε φίλους καρδιακούς! τους τοξότες! μια κοινότητα, που θα μου ήταν παντελώς άγνωστη, αν δεν είχα την έμπνευση στα 42 μου, να πιάσω τόξο, και κατόπιν, πράγμα που δεν το είχα καθόλου κατά νου, να μπω στην γραμμή βολής και να εισπράξω το καρδιοχτύπι της.
τώρα, όπως και να το κάνουμε το τόξο, έχει κάτι ο ιδιαίτερον. αν και είναι χαραγμένο στο συλλογικό ασυνείδητο, μετά από δεκάδες χιλιάδες χρόνια χρήσης του, λίγοι οι τοξότες σήμερα, αλλά συνεπούμενα, λίγα και τα ζαβά. :) ο νόμος "9 στους 10 είναι καλοπροαίρετοι οι άνθρωποι" ισχύει φυσικά και στην κοινότητά μας. οι καλοί φίλοι λοιπόν υπερισχύουν.
ξανά "τώρα" :) από αυτούς τους 9 στους 10, όλοι ίσοι μεν, αλλά μερικοί, πιο ίσοι από τους υπόλοιπους! ε πως να το κάνουμε, παίζει μια πιο ταιριαστή χημεία - πνεύμα.
για να σου δώσω να καταλάβεις για πια ποιότητα μιλώ, να δες εδώ τετράστιχο που εισέπραξα από τον φίλο Σταύρο, που μαζί με τον πρωινό καφέ, μου έφτιαξε την μέρα.
δώσε βάση και εκτίμησε, ύφος, περιεχόμενο, χιούμορ αλλά και "ηθικόν δίδαγμα" που λέγαμε στις εκθέσεις του σχολείου.
Η αφεντιά μου δίνει ρέστα,
Η πίστα μοιάζει με παλαίστρα,
Μπαίνω στη μάχη με χορό,
Αντίπαλός μου, μόνο εγώ… *
(Β. Παπακωνσταντίνου, Χορεύω!)
* το να φτάσουμε σε μια θέση, τόσης δύναμης, ώστε να μην έχουμε κανέναν άλλο να κατηγορήσουμε, εκτός από τον εαυτό μας, είναι μια τρομακτική κατάσταση. είναι όμως και εξαιρετικά επωφελής, όσον αφορά την πνευματική μας βελτίωση - εξέλιξη. ο Καλλιτέχνης Τοξότης, δεν έχει αντίπαλο τον διπλανό του, μηδέ ένα χαρτί στα 70 μέτρα. χτίζει και χαράζει χαρακτήρα με κάθε μία βολή του. και είναι ένας καλός δρόμος αυτογνωσίας για "παιδιά" κάθε ηλικίας! :)
οι φίλοι μου οι Τοξότες!
καλές βολές σύντροφοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου