30 Μαΐ 2010

η νίκη της ήττας

Στέφανε,

τι θα γινότανε αν ήσουν ανίκητος;
τρομάζω και μόνον να το σκεφτώ.
μην φοβάσαι και
μην σκιάζεσαι.
και μην λυπάσαι.

είναι τύχη η ατυχία σου. η ήττα, ήδη θα το πρόσεξες δεν μπορεί, προκαλεί την σκέψη, την αναθεώρηση και την περισυλλογή. μετά την ήττα  θα εμβαθύνεις, θα πάρεις αποφάσεις, θα ξανασχεδιάσεις τους στόχους και ας ξαναζήσεις απ'την αρχή τα ίδια λάθη. δεν μπορεί, λίγο παραπέρα θα πας. αυτό είναι και το καθαρό κέρδος.

αυτό το λίγο παραπέρα...

27 Μαΐ 2010

Rovereto 2010 (τα σχετικά sms)

προς Στέφανο : άντε ξύπνα

προς Αλέκο : καλημερα coach!

προς Αντώνη: καλήμερα Αντώνη!

Aλέκος : καλημέρα αρχηγέ, είσαι στο παρατηρητήριο...;!


Αντώνης : καλημέρααααα!

προς Αντώνη: έχετε καλό καιρό;

Αντώνης : μέχρι τις 12 καλά. μετά χάλια 5-6 μποφόρ και πολύ υγρασία

Στέφανος : τώρα ξύπνησα με πολλά κέφια. εχτες έριξα παπάδες με πολύ αέρα. ελπίζω να το κάνω ξανά. φιλιά

προς Στέφανο: να φας ελαφρά!

προς Σαρακατσάνο: 1ος Ελληνας ο Σάκης 51ος με 671

προς Αλέκο : αρχηγέ φυσάει βρέχει; τι γίνεται

Αλέκος : Φυσάει φίλε αρκετά


προς Αλέκο: νόμιζε πως έπιασε το παπά γερά αλλά αυτός είναι πονηρός και ξεγλίστρησε...

προς Στέφανο : τελείως mentale  το πρόβλημά σου και σε προδίδει η τελευταία σου βολή!

Στέφανος : σκατά!

προς Στέφανο : είσαι μικρός ακόμα :-) μεγαλώνοντας θα στρώσεις :)

πρός Στέφανο :  ξέχνα τα χθεσινά! σήμερα το παιγνίδι ξεκινά ξανά! μπορείς βρε!   τό' χουμε βρε! πίστεψέ το!

προς Αντώνη : Αντώνη είμαστε μακρυά νυχτωμένοι... αλλά το παλεύουμε :-) τα κιάλια και στο γήπεδο!


προς Σαρακατσάνο: ο Σάκης πήρε την πρώτη κόντρα με μπαράζ (10-9), μετά έχασε αλλά του πήρε και 1 σετ!

προς Αλέκο : τα συγχαρητήριά μου στον Σάκη! η Θήβα ενημερώθηκε!

προς Στέφανο : άντε να δώ με τι μούτρα θα με κοντράρεις τον Οκτώβρη!

Στέφανος : άσε άσε, τι ήταν κι αυτό! μεγάλη μούφα...


οι γυναίκες του compound επίσης δώσανε καλές μάχες ( 15η η Αγγελική Γιαννοπούλου, 32η η  Ιωάννου αλλά δεν έχω άκρες... διάβαζε τηλ.)

 rovereto 2010 αποτελέσματα

21 Μαΐ 2010

Παντέρμη...

σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυγή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.

Μαύρη μαυρίλα είν' η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ' αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.

-Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;

-Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.

-Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;

-Ποιός ο καημός μου;
Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελλή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.

-Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ' το χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
άσ τη να βρει αναπαμό.

Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.


Ποίηση: Federico Garcia Lorca.
Ποιητική απόδοση: Οδυσσέας Ελύτης.
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη, « ROMANCERO GITANO», 1967.
Άλλες ερμηνείες: Αρλέτα, Δ. Γαλάνη. ευτυχώς όχι ακόμη ο Νταλάρας! :)


Μιά κασέτα BASF Chrome 90' μαύρη, μας είχαν φέρει επί χούντας, απαγορευμένο και διωκόμενο προϊόν, πελάτες φίλοι.
Γερμανοί.
μόλις 20-25 χρόνια αφ' ότου ήταν πάλι εδώ αλλά με άλλη "ιδιότητα". 
αυτή του κατακτητή...
τώρα είναι πιο πολύ φίλοι παρά πελάτες, σχεδόν συγγενείς. 
και πλέον πάροχοι θαλασσοδανείων ως έθνος, σε νέα προσπάθεια κατάκτησης του Νότου... 
τρυγήσαμε και οινοποιήσαμε μαζί. 
ψαρέψαμε και φάγαμε και ήπιαμε και μεθύσαμε και τραγουδήσαμε και ανάψαμε φωτίες και χορέψαμε γύρω από αυτές, σαν αρχαία φυλή. λίγα χρόνια μόλις, μετά τα  Καλάβρυτα πχ... αλλά κι ο Werner (Βέρνας στα πηλιορείτικα...) ορφανό του πολέμου ήταν στους βομβαρδισμούς του Βερολίνου
τι είναι ο άνθρωπος... (και πάλι...)

αυτό το τραγούδι, το άκουγα ξανά και ξανά, τον Νοέμβριο με τις ατέρμονες βροχές, από ένα φορητό Grundich, κασσετόφωνο, που οι ίδιοι είχαν φέρει. 1 μάρκο 7 δραχμές. τον ίδιο καιρό διάβαζα και Ιούλιο Βέρν, από την Γη στην Σελήνη, Εκτορα Μαλό, Με & Χωρίς Οικογένεια κλπ. ούτε Φαραντούρη ούτε John Williams ούτε Lorcα ήξερα, ούτε καλά καλά τι έλεγε και εννοούσε ο ποιητής... αλλά γράφτηκε τόσο καλά και τόσο βαθειά...

και λέω.
να προσέχετε με επιμέλεια οι νεότεροι, τι ακούνε και διαβάζουν τα μικρά σας...

13 Μαΐ 2010

αχ μωρ' μαύρη ξενιτιά...

σαν τους παλιούς έλληνες της ξενιτιάς, δουλεύω πρωϊ με βράδυ και από τόξο μεδέν.

πάω σήμερα νταϊ-χαραή, ρίχνω πρώτο βέλος.
μετά από δέκα μέρες.


και είναι το συμπύκνωμα 8 χρόνων, 

το τέλειο βέλος.

έτσι απλά...


με περισσή,
ίσως και
θαυμαστή ψυχραιμία
σηκώνω για το δεύτερο, και
εκεί που καιροφυλακτεί η αποθέωση,


περνά απέναντί μου ο Αχόρταγος, που το ραντεβού του είχα ξεχάσει...

τέτοια απομυθοποίηση,

ούτε και εγώ που είμαι μανούλα σ' αυτά δεν μπορούσα να σκαρφιστώ.

γαμωτγαμωτ τα σεα στο kangoo και πίσω στα σκατά...


είναι η προπόνηση των 2 βελών...