και ξανά προς την δόξα τραβά -τραβά - τραβά κλπκλπ

 

οι ποπολάροι υπονομεύτηκαν, εξέπεσαν, τελείωσαν.
οι επαγγελματίες της εξουσίας στο τιμόνι ξανά. 
τόσα χρόνια προσπαθώ να καταλάβω γιατί τόση λατρεία για την καρέκλα αυτής της μικρής και ασήμαντης ομοσπονδίας, μικρών και ασήμαντων συλλόγων.  ρητορικά αναρωτιέμαι βέβαια, γιατί, τι γνωρίζω εγώ από αυτά; τίποτα. εδώ 20 χρόνια ασκούμαι και τόξο δεν έχω μάθει ακόμη. τουλάχιστον ασκούμαι :) 

με το καλό το νέο ΔΣ λοιπόν και καλές δουλειές.

εμείς οι υπόλοιποι, ο λαός, καλές βολές! :) 

σεβόμαστε, έτσι κι αλλιώς!

 μάλλον έπεσε μέσα στην χύτρα του μαγικού ζωμού μικρή! 🙂

έχει τον τρόπο της, τον τελείως δικό της, χωρίς να ακολουθεί κατά γράμμα το Ορθόν του συρμού που πασχίζουμε όλοι οι προλετάριοι της τοξοβολίας. 

φοβερή Λίτσα!

Εύγε και καλό δρόμο προς την 6η Ολυμπιάδα σου!!!

οοοοόλεεεεε!!! 

τους πάτησε το τραίνο!

 επιτέλους μια διοίκηση από την βάση!

εύχομαι, να υπάρξει συνέχεια και παραπέρα από την μικρή και χαριτωμένη ομοσπονδία των συλλόγων τοξοβολίας - ΕΟΤ.

από τα μικρά, να περάσουμε στα μεγαλύτερα και κάποια στιγμή στα αληθινά μεγάλα. 

- Ουτοπία; 

- ίσως. τι είναι τέλειο σ' αυτόν το κόσμο.
- για την Τέλεια Βολή δεν ψάχνουμε; Υπάρχει;
- Οχι! 

- την Ψάχνουμε; 

- Μανιωδώς! 

  😅😅😅

βήμα - βήμα, ας εγκαταστήσουμε τη δημοκρατία, επιτέλους, τουλάχιστον στον καθημερινό βίο! από κάτω προς τα πάνω! τι ποιο απλό, και ανακουφιστικό από την απλή πλειοψηφία. έστω και 200 χρόνια μετά την μεσαιωνική φράγκικη και οθωμανική φεουδαρχία, μετά τον τσιφλικά και τον κοτζάμπαση. μετά τους διορισμένους διοικητές οργανισμών, που κάνουν το " αγροτικό τους " πριν ανελιχθούν και καλο-εγκατασταθούν στην δημόσια διοίκηση! 

σιδεροκέφαλο το νεο-εκλεγμένο ΔΣ της ΕΟΤ λοιπόν!
ευχομαι πρόοδο και προκοπή! 

και επειδή απευθύνομαι σε τοξότες, 
καλές βολές σύντροφοι στο Τόξο! 

συν Αθηνά και χείρα Kinetic

 το 2002 τέτοιες μέρες ξεκινούσε για μένα η περιπέτεια Τόξο, που ακόμη τρέχει, έστω και σε άλλο επίπεδο. 

κείνον τον καιρό, εκτός από τα ξύλινα - δασκάλες, υπήρχε στην πιάτσα το όνομα Hoyt, κάτι υπόλοιπα Yamaha Eola, η Samick (όπως και η Yamaha φτιάxνει και πιάνα! ) οι Ιταλοί Best και Spigarelli (τελείως άγνωστοι τότε στην Ελλάδα)  και η νέα ανερχόμενη φίρμα Win&Win που αγόρασε τότε τον κλάδο τόξου της Yamaha μαζί βέβαια με τις μηχανές και την τεχνολογία της. η Yamaha σε πληροφορώ τότε είχε βγάλει στην αγορά Wow Κεραμικά ελάσματα!  το ξύλο + Carbon έλασμα ήταν ο στύλος της αγοράς και για φτηνά - εισαγωγικά το Fiberglass. 

στον ΣΣ Βόλου κυκλοφορούσανε και κάποια "παράξενα" κομμάτια που τα έφερνε ευπατρίδης Κισσιώτης από την Γερμανία. ΟΚ Archery, Browning, Nishizawa. (συνέχισα την παράδοση φέρνοντας ελάσματα ΟΚ Archery και  Border, το GreenHorn μου ξέφυγε 😃 αν και το γνώριζα) η Hoyt λοιπόν διέθετε το GoldMedalist που την δεκαετία του '80 είχε φέρει ολυμπιακά μετάλλια και στην vr. TD4 είχε λύσει θέματα αντοχής που είχανε τα πρώτα μοντέλα. σπάγανε στην μέση και ανοίγανε κεφάλια! 1100γρ χυτό και μαγνήσιο. το 2002 λοιπόν ήταν το καλό φτηνό (λέμε τώρα) μοντέλο και με αυτό ο σοβαρός νεοεισερχόμενος (σαν και την αφεντιά μου) έκανε τους πρώτους αγώνες. οι του βάθρου και όσοι κοιτούσαν να ανέβουνε σ'αυτό παίρνανε το ακριβό αλουμινένιο Hoyt, το Avalon. 

μάλιστα καθώς οι πρωταθλητές μας κάποια στιγμή γίνανε προπονητές και ομαδάρχες, δεν θέλανε να ακούσουν για τίποτε άλλο παρά για Hoyt, Ace βέλος Sure-Loc σκοπευτικό, όλα πανάκριβα.... και ίσως αποτρεπτικά για κάποιους. 

εγώ δεν είχα προπονητή, παρά μόνο την μούρλα μου! έτσι πολύ γρήγορα αποκόπηκα από τα Hoyt προιόντα, ειδικά μετά τις μεγάλες "πατάτες" που κάνανε με τα ελάσματα G3 & 900 -990. πέρασα στα κορεάτικα Samick που ήτανε vfm + οτι στα χέρια (αυτό κυρίως, στα χέρια!) των διάφορων Park -Lee ανδρών και γυναικών μαζεύανε ολυμπιακά και παγκόσμια. τα Ace βέλη, ελαφριά μεν αλλά πολύ εύθραυστα  και πολύ ακριβά για την πεπαλαιωμένη τεχνολογία τους, τα άφησα κάποια στιγμή επίσης για τα full carbon 40t CarbonExpress Nano. θυμάμαι τα έφερα από Αμερική, πλήρωσα τελωνείο, μου βγήκανε σαν  Χ-10 που λέει ο λόγος αλλά δεν το μετάνιωσα, αφού είναι τρομερής αντοχής! ακόμη έχω μερικά! Χ-10 δεν αγόρασα ποτέ! νταξ 500,00 για 12 βέλη όχι ευχαριστώ, εξ άλλου ποτέ δεν αισθάνθηκα αθλητής! χομπίστας ναι!
αυτές τις μέρες γεμίζω την φαρέτρα με Skylon Paragon! εξίσου δυνατά full-carbon θούπερ λεπτά 4,9mm η εξωτερική διάμετρος 3,2 η εσωτερική και καλοδιαλεγμένα! 
ξέφυγα και από τα επίσης πανάκριβα σουρλοκ φέρνοντας τα γαλλικά σκοπευτικά Arc, που τώρα βλέπω παντού. στο 1/3 της τιμής των αμερικάνικων και πολύ αξιόπιστα! 
μετά το, (και αργότερα τα 😆)  Samick Masters, ραίζερ και ελάσματα, για ένα φεγγάρι πέρασα ξανά σε Hoyt ραιζερ, το Matrix και το  Aerotec.... μπα, πολύ μπελαλίδικα στις ρυθμίσεις τους. τα πούλησα.

μετά την είδα ευρώπη. πρώτα Best Zenith και στο κατόπι Bernardini. ένα Zenith (πολύ καλό!) έχω ακόμη. μ'αυτό  πήγα και το ένα μου εθνικό ταξίδι στην Κροατία. αχβαχ... τα υπόλοιπα λόγω δουλειάς τα απέρριψα. 

τώρα ακούω να ρωτάς, γιατί τα λέω όλα αυτά. 

μα γι' αυτό που ακολουθεί. 

για να παρουσιάσω την συνέχεια του έργου! 

το Kinetic Sovren 6061,

από το Archery Shop φυσικά! 

Ευχαριστώ Παύλε και Κώστα!  

😃😀😎

σήμερα, η πρώτη κλάση riser φτάνει τα 1000$, άλλα τόσα για τα θούπερ ελάσματα κλπκλπ. από την άλλη όμως, στις μέρες μας, τα vfm τόξα δεν έχουν καμιά σχέση με τα προ εικοσαετίας, βλέπε GMedalist. μπήκε και εδώ η Κίνα στο παιγνίδι. για αρχή έφτιαχνε φασόν κάποια μοντέλα από τις δεκάδες φίρμες κορεάτικων που φύτρωσαν κάτω από τις 2 πρωταρχικές, και εδώ και μερικά χρόνια προχωρούν με δικά τους label. έτσι με κλάσμα του ανωτέρω κόστους, αγοράζεις αδιανόητης ποιότητας τόξα και ελάσματα, που σε τίποτα ΜΑ σε τίποτα δεν θα σε εμποδίσει για μεγάλα σκορ και στιγμές. ίσα ίσα, χαίρεσαι να το κρατάς και φυσικά να το χρησιμοποιείς. αν δε βάλεις δίπλα του το αρχετυπικό GMedalist ε.... τουλάχιστον θα γελάσεις! όχι γιατί του λείπει η ουσία, παρά για την φτώχεια σε ευκολίες και το θλιβερό φινίρισμα.

κοιτώ και ξανακοιτώ το Sovren, σε βουρτσισμένο αλουμίνιο και δεν έχω λόγια. οι θηριώδης και στιβαρές φωλιές των ελασμάτων, που ρυθμίζουν προς κάθε κατεύθυνση, allen μεγάλες βίδες για το δεξιά-αριστερά, (αν ήξερες τι έχω τραβήξει με τις σταυρόβιδες και τις μπρούτζινες φλάντζες των matrix- aerotec....)  laminate υπέροχη λαβή, υποδοχές για stabs παραπάνω από όσες θα χρειαστώ, προέκταση κλίκερ και εργαλεία, φινίρισμα πολυτελείας. 1230γρ και σκαμμένο σε CNC τόρνο από μονομπλόκ 6061 αλουμίνιο, μαλακότερο από το 7075 και πιο φιλικό με τρυφερούς η κουρασμένους ώμους. κατευθείαν από το κουτί απόλυτα ίσιο! με το λέιζερ λέμε! μόνο με το Zenith (που δεν έχει ρύθμιση στο δεξί -αριστερά των ελασμάτων) κοντράρεται σ'αυτό. δεν χρειάστηκε λοιπόν κάποια ρύθμιση στις φωλιές.
ειρήσθω εν παρόδω, λίγο στραβό έλασμα- τόξο, ποτέ δεν πείραξε κανέναν! απλά το in-out του βέλους γίνεται δυσκολότερο. 

έβαλα πάνω του από το ράφι, μεταχειρισμένες Win&Win Prime ξύλο-carbon 36#  και βγήκα στην πίσω αυλή! 

γμτ.... τόσα τόξα περάσανε από τα χέρια μου, τόσο ήσυχο και γλυκό set πρώτη φορά! ντούπ! κοφτά και γλυκά! κανένας κραδασμός στο χέρι, και όλα αυτά με μόνη ρύθμιση τον tiller. τέρμα βιδωμένο όπως ήρθε έδινε +10mm. το πήγα στα +4mm και ξανά στον Δρόμο! μπρός - πίσω στον Στόχο!  

εννοείται οτι το συστήνω! δεν πιστεύω οτι θα κερδίσεις κάτι αγοράζοντας διπλάσιας η τριπλάσιας αξίας τόξο. (νταξ' ίσως λίγη φιγούρα!) μπορείς έτσι να επενδύσεις σε ποιοτικό βέλος και περιφερειακά.

ευτυχία! 

και πάλι ευχαριστώ Archery Shop! 

καλές βολές σύντροφοι στο τόξο! 

ναι, η περιπέτεια συνεχίζεται!

και ήρθε η ώρα να τοξεύσω βέλος από τόξο ΜΟΥ! αγνή ευτυχία λέμε!

και είναι η τρίτη μου προσπάθεια, ένα σανίδι νιανγκόν, αφρικάνικο ξύλο που βρήκα στο υπόγειό μου, υπόλοιπο από ένα κάγκελο βεράντας. 

 λίγο πιο πριν, η β απόπειρα 

σε δένδρο κομμένο από μένα, Μέλεγο - Μελία - Μέλιο - Φράξο - Δεσποτάκι - White Ash, χλωρό μεν και βιαστικά στεγνωμένο στα πλαίσια της μαθητείας, έσπασε όταν το άνοιξα στον πάγκο, στο tillering stick στις 28,5', μάλλον δεν έπρεπε :) 
το Νο 1 πήγε τελείως άκλαυτο, αφού με  συνδυασμό κουλαμάρας και τσεκουριού ξεπέρασα τα κακοσημαδεμένα βιαστικά χαραγμένα όρια, ήταν το μάθημα Νο1.

 το σανίδι λοιπόν, πιο εύκολο με τις πλευρές το ίσιες και γωνιασμένες, το σημάδεψα καλύτερα, 6cm στο κέντρο, ώστε να εξασφαλίσω αντοχή, καθώς δεν γνώριζα τι με περίμενε. 

εδώ πολλές πολλές πληροφορίες για τα ξύλα και οδηγίες για 3 τόξα! από έναv χρυσοχέρη που έχει φτιάξει, προς πώλησην (μέσω ebay) εκατοντάδες paddle bows 

από τα 23mm πάχος, κατέβηκα στα 15 στο κέντρο και  9 στα άκρα, με ένα μικρό ροκάνι χειρός και ράσπα στην αρχή και με γυαλόχαρτα  στο τέλος. 

το μέτρησα πρόχειρα 45# στις 25' 

το πέρασα 2 χέρια Teak Oil και μια dacron - B50 φλαμανδική χορδή, με μια θηλιά συμπλήρωσε το έργο.

στάθηκα στα 4 μέτρα από το στοχάκι μου στην πίσω αυλή και βουαλά! το πρώτο βέλος έφυγε!

είναι τουλάχιστον ίδιο από όσα Τ 50# τόξα έχω αγοράσει. μη σου πω οτι είναι καλύτερο από θέμα κραδασμών συγκρινόμενο κάτι φτηνά τόξα Ουγγαρίας (kassai- fragella) πούχω στο ράφι.
μια ελάχιστη ακίδα ξεκόλλησε από το έξω μέρος του κάτω ελάσματος, καθώς ξεχάστηκα και δεν το προθέρμανα! μετά το πρώτο βέλος με το μισοάνοιγμα, άρχισα να το ανοίγω όλο και πιο πολύ, όσο μου επέτρεπε η αναρρωνύουσα σπασμένη κλείδα μου. ήτανε και το ΒΗ ολίγον υψηλό, εχχχχ.....

Δεν έπρεπε! αλλά η φούρια μου, αξεπέραστη! :) 

όπως διαβάζουμε παντού, τα ξύλινα χρειάζονται ειδική μεταχείριση. κατ' αρχήν "εκπαίδευση" στο να καμπυλώνουν. και κάθε φορά πριν την χρήση, 10-20 μισοανοίγματα για να "ζεσταθούν" και να θυμηθούν οτι μπορούν να καμπυλώνουν! άλλο όμως το έχω διαβάσει και άλλο το πρακτικό, το βιωματικό. 

ίσως χρειαστεί να το επενδύσω εξωτερικά με ύφασμα, δέρμα η κάτι τέλος πάντων. επόμενο μάθημα αυτό. 

από την άλλη μια σανίδα ακόμη κάπου με περιμένει! το σανιδένιο είναι το πιο εύκολο στην κατασκευή  τόξο φίλε, στο υπογράφω εκ πείρας πλέον! 

το τόξο από κορμό όμως είναι το τελικό μου θέλω! αυτό που άξια χέρια, πριν 40.000 χρόνια,

 

κατασκεύαζαν με λίθινα εργαλεία. τώρα, την κουλαμάρα μου την αντισταθμίζω με μια απίθανη ποσότητα εργαλείων και ευκολιών! τεςπα. ;) 

καλές βολές σύντροφοι του τόξου, και καλή χρονιά! 

ευτυχείτε! 

υγ. λίγες μέρες μετά, στο γήπεδο! άριστες οι εντυπώσεις και ικανοποιητικότατο group  στα 15μ με τα 2/3 του ανοίγματος. όταν με το καλό γιάνει η κλείδα, θα το "ανοίξω" όλο!