με πόνο συλλογούμαι

"Δακρύζω με παράπονο
με πόνο συλλογούμαι
γιατί 'ναι όλα μάταια
στον ψεύτη κόσμο απ' ούμαι"

είναι η φύση του ξενοδόχου - ρεσεψιονίστα, να είναι καθηλωμένος, ακίνητος.
βραχομένο Ροφό με καλούν οι πολύ κοντινοί μου...
ο Κόσμος έρχεται Προς εμένα συνηθίζω να λέω, μερικές φορές ίσως και με αυταρέσκεια...
αμαρτία ομολογημένη, λένε, δεν είναι αμαρτία...
αλλά όταν τοξότες με επισκέπτονται και διαπιστεύονται και, Δεν δύναμαι να τους πάρω να πάμε στο γήπεδο  να τοξεύσουμε... δακρύζω, με παράπονο...

πριν το λονδίνο, ο Αλέκος χαιρέτησε και ευχήθηκα.
τα προχτές ήρθε η Λία. με την οικογένειά της. κεραστήκαμε. είπαμε. τάξαμε. φιλιά. αγάπες. ευχές.
εχθές... έλληνες της ολλανδίας. Όοολη η οικογένεια στο Άνεσις!!!. ο γιος στο καλοκαιρινό γήπεδο!
έχει αγώνα fita την κυριακή!!! πήγαν και στο Σ.Σ. Βόλου αλλά η παρακμή ξεχειλίζει.... απ΄την Γορίτσα προς τον Παγασητικό...
άγνωστοι άνθρωποι, αλλά τόσο κοντινοί... συνδετικός κρίκος, το τόξο και η αγάπη γι' αυτό...

σας ευχαριστώ!
χωρίς να το επιδιώκετε,
αλλάζετε τον ρυθμό της ροής του Χρόνου...