...ακόμα ετούτη η άνοιξη
ραγιάδες, ραγιάδες
τούτο το καλοκαίρι
να ροβολήσει ο Μόσκοβος
να φέρει το σεφέρι
Μωρηά και Ρούμελη...
λέγανε οι αρχαίοι: ο ζών με ελπίδες αποθνήσκει χαίρων...
λέγανε οι αρχαίοι: ο ζών με ελπίδες αποθνήσκει χαίρων...
4 σχόλια:
Αυτή είναι επιθυμία της καρδιάς, του μυαλού ή της τσέπης
...μην καρτερας απ'τους θεους βοηθεια
μην καρτερας απο αλλους την αληθεια
Συ θ'ανεβεις στο γολγοθα.....
Λοιπόν φίλε Μιλτιάδη ,
μας λες ότι όλα ένας κύκλος είναι . Και καλά, αν δεν είναι κύκλος είναι κλειστή γραμμή (ή επιφάνεια για τους περισσότερο προχωρημένους κλπ για τους ακόμη περισσότερο προχωρημένους ) καμπύλης μορφής . Με τα μέγιστα , τα ελάχιστα , τις προβλεπόμενες διαδρομές κοντά στον αναμενόμενο μέσο όρο .....
Και επι του προκειμένου : η προσήλωση στον στόχο ! Όπου σαν μακρυά απέχοντας από το τέλειο ον , ανθρώπινα αποσπάται η προσήλωσή σου . Φυσικό είναι : οι σκουριές , οι έννοιες του κουμπάρου , η πέρα βρέχει στάση άλλων (hakuna matata) , η υπογραφή του Παπανδρέου κάτω από το κείμενο που λέει ότι κάθε περιουσιακό σου στοιχείο είναι εγγύηση για τα δάνεια που παίρνει - σε συνδυασμό με το φορολογικό νομοσχέδιο , ο Απρίλης που ήρθε και ως συνήθως προηγείται του Μαϊου που θα μας θυμίσει ότι ναι μεν η ζωή προχώρησε (παράπονο δεν έχουμε) και οι δεκαετίες πέρασαν αλλά μας έχει μείνει μια αίσθηση ότι συναισθηματικά είμαστε μαγκούφηδες , χωρίς να αναφέρουμε τα καθημερινά , φτάνουν να θυμήσουν τους pink ,
Θα περάσει η έκλειψη , και μετά θα φανεί η αξία του κυνηγού που είναι έτοιμος με την χορδή στο σαγόνι και το σκοπευτικό στο θήραμα , έτοιμος για το πρώτο φως .
Και, να επισημάνω ότι εσύ σαν άνθρωπος του Πηλίου όρους , με κάθε εξωτερική αιτία ( αεράκι , βροχή , ήλιος , ζέστη , κρύο , πουλιά , έντομα , λουλούδια, κάστανα κλπ )αναγεννάσαι και επομένως πραγματικά είσαι περισσότερο ευαίσθητος από εμάς τους ανθρώπους της πόλης σε μια έκλειψη .. Η οποία μπορεί να είναι και η περικοπή της άσκησης για χάρη των πόνων της μέσης , ή απλά η υπενθύμιση των πόνων της μέσης .
Θα ξαναέρθει το ενδιαφέρον για τον στόχο , θα ξαναθαμπώσει , όπως προβλέπεται από το κισμέτ . Θυμίσου έναν πρώιμο σοφό που έλεγε < τι τα ήθελα εγώ αυτά και δεν καθόμουνα σπιτάκι μου ...> . Το ίδιο θέμα είναι στην ουσία – απλά απ' έξω βλέπεις το ακατόρθωτο των στόχων κάποιων άλλων και συγχρόνως τους αδικαιολόγητα χαμηλούς στόχους κάποιων τρίτων . Νομίζω όμως ότι ο καθένας αν ψάξει μέσα του , θα βρεί μια πηγή δύναμης – πχ για το χατήρι του σκυλάκου που δεν κούνησε την ουρά του - , για να ξεπεράσει τις αμφιβολίες του, δηλαδή τον εαυτό του .
Καλή δύναμη
Θύμιος / hakuna matata
ευχαριστώ Θύμιε!
Δημοσίευση σχολίου