11 Σεπ 2013

FiberBow review!



ο Βασίλης ο Καλογιάννης, πουλάει το FiberBow του!

 και το δίνει για δοκιμή. το ζήτησα λοιπόν για μια  "ετήσια" δοκιμή και ανταποκρίθηκε άμεσα! την άλλη μέρα το πρωί πιο συγκεκριμένα το είχα στα χέρια μου! :) 

το γλυκοκοίταζα όταν πρωτοβγήκε στην αγορά. αλλά ακριβούτσικο ήταν, κοντά στα 600 ευρώ (550 πουλιέται σήμερα, +μεταφορικά) και δεν άπλωνα χέρι. τώρα που το βρήκα φτηνούτσικο, δεν υπάρχει σάλιο.... έτσι δεν πέρασα σε αγορά, παρά έμεινα στην δοκιμή. 




από τότε πέρασαν μέρες πολλές, ότι η δουλειά πολλή και μόλις χθες έριξα βέλος και πήρα μια μικρή γεύση. με όλα τα συμπαραμαρτούντα, συν Γιάννη Λίζα και Παύλο, στον γνωστό και φιλόξενο χώρο, την θερινή και μη κατοικία του Άκη του Μιχαλόπουλου, μέσα στο δάσος του Πηλίου και με φόντο το Αιγαίον.

η ιδιαιτερότητα του riser είναι το μικρό του βάρος. 650 γραμμάρια μόλις. 1350το σύνηθες βάρος για αλουμινένια και 1100- 1250 άλλης τεχνοτροπίας carbon κατασκευές. 

το τόξο κατά τα Ιταλικά πρότυπα, (σου προσφέρω ΤΟ ΙΣΙΟ riser - βρες τις ΙΣΙΕΣ λίβρες) τουλάχιστον στην πρώτη παρτίδα, δεν διέθετε σύστημα ευθυγράμμισης. αποτέλεσμα; από τα 6 ζεύγη που διαθέτω τα 2 δίνανε "jet" τόξο. στα υπόλοιπα, λίγη στραβωμάρα έκανε την εμφάνισή της. αυτό μην το παίρνεις κατάκαρδα. δε χάθηκε ο κόσμος. το in-out του βέλους μέσω του Botton θα χρειαστεί λίγο παραπάνω δουλίτσα. έχουν κερδηθεί παγκόσμιοι τίτλοι, με 3/16" διαφορά πάνω - κάτω έλασμα. εν πάσει περιπτώσει, στην πορεία ο κατασκευαστής πρόσφερε και το σύστημα με τον έκκεντρο πείρο που και η W&W είχε στα μοντέλα της, πριν περάσει στην περαστή βίδα-παξιμάδι και είναι διαθέσιμο δωρεάν (νομίζω - άκουσα...) για όποιον τρελαίνεται και το χρειάζεται.
ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι πως λίγο η γεμάτη λαβή, λίγο και η πιο reflex γεωμετρία του riser, κάνουν το τόξο να ζητά 1" (2,54cm) επιπλέον από το σύνηθες μήκος βέλους, δηλ. ουσιαστικά 1 νούμερο σκληρότερο spine για δεδομένο έλασμα, για να έρθει στα ίσια του. αλλά βέλη έχομεν ευτυχώς ακόμα, πολλά και διάφορα.

ο Βασίλης, έχει τοποθετήσει aftermarket λαβή στο τόξο, μια Jager Best Style "ψηλή" λαβή για τα γούστα μου   και με την ευπρόσδεκτη κλίση προς τα μέσα. 
επίσης το καλύτερο arrow-rest της αγοράς το Sibuya, ρυθμιζόμενο και στο ύψος αλλά και στο "άνοιγμα", βρίσκεται πάνω στο τόξο.

πάμε τώρα στην ουσία.
τα +. 
το τόξο έχει χαρακτήρα και άποψη. είναι ήσυχο. φιλτράρει τους κραδασμούς της βολής. "ακούει" αμέσως στα βαρίδια των stabilzers και στις αλλαγές τους. παρ' όλα αυτά δεν είναι νευρικό στο χέρι, στρωτά και όμορφα, τελειώνει η βολή χωρίς υπερβολές και τινάγματα και σου αφήνει μια ανάλαφρη και ευχάριστη αίσθηση. δείχνει και είναι εύκολο. εμένα κουτί μου ήρθε μετά από 5μηνη απραξία με 38 λιβρούλες. κάπως έτσι έγινε δημοφιλές, κυρίως στους ερασιτέχνες, club archers, "ασθενές" φύλο και στους τοξότες με ειδικές ανάγκες η δεξιότητες, όπως προτιμάς. 

τα -.
δεν είναι το τόξο του πρωταθλητή... ο οποίος το θέλει, το ζητά το βάρος, δεν έχει πρόβλημα στην διαχείρισή του και μάλιστα το αυξάνει περαιτέρω, με επιπλέον βαρίδια στο κάτω μέρος συνήθως! διότι αυξημένο βάρος = αυξημένη αδράνεια! = όφελος μέγα στο λάθος, αφού το σύστημα γίνεται σχεδόν ακλόνητο. και καθώς το τσαμπιόνι είναι όλη μέρα στο γήπεδο και έχει φτιάξει σβέρκο βοδιού, μπορεί να το διαχειριστεί αυτό το βάρος. ο ερασιτέχνης πάλι όχι. του πέφτει το τόξο, δεν  μπορεί να το "κρατήσει" κυρίως στα κρίσιμα δέκατα μετά την απελευθέρωση της χορδής. αλλά και πριν μπορεί να βασανίζεται. δηλ. με το μεγάλο αλλά ελεγχόμενο βάρος, κολακεύεις - σκεπάζεις λάθη, γράφεις καλύτερο σκορ. αυτό όμως δεν σημαίνει, στα δικά μου μάτια, πως έγινες και καλύτερος τοξότης....

θυμάμαι παλαιότερα που την ψύριζα κάπως την μαϊμού, η προσθήκη προέκτασης 5" στo σύστημα των αντιβάρων, και συνεπούμενα η αύξηση του "βάρους" του τόξου, αφού τα βαρίδια προωθούνταν 12.5cm μπροστά και το GC αντίστοιχα, βελτίωνε το group και το σκορ, κατά 10%!!! αυτό σημαίνει πως έγινα καλύτερος τοξότης απ'την μια στιγμή στην άλλη; όχι βέβαια!!! απλά εξυπηρετούσα τον ναρκισσισμό μου, (αλλά και το κατινο-shopping therapy) με χαλί τον πρωταθλητισμό, τα σκορ και τις νίκες, σκεπάζοντας τα λάθη που γίνανε και μόνιμα από ένα σημείο και μετά...

αν μπορούσα να το αγοράσω, θα το χρησιμοποιούσα γυμνό. barebow. ένα σύγχρονο δηλαδή τόξο, αλλά χωρίς τις "ευκολίες" του ολυμπιακού και τις κωλοπιασιές του marketing γύρω από αυτό. 
πιστεύω οτι ως barebow, φέρνει αυτό που λείπει συνήθως από τα αντίστοιχα μεταλλικά riser. την προσομοίωση του ξύλινου flatbow όσον αφορά το βάρος, (αλλά και πάλι διπλάσιο είναι από ένα καθαρόαιμο. 650γρ το SpiritFalco μου, 1180 το FiberBow+ long W&W Prime) αλλά με τα πολύ εξελιγμένα ελάσματα, που όλοι έχουμε στο ράφι μας, δεν έχουμε; :)

εν κατακλείδι, είναι το τόξο της εξέλιξης! η αλαφράδα του βγάζει τα σφάλματα στην επιφάνεια! δεν τα στρογγυλεύει, δεν τα σκεπάζει... τα βλέπεις λοιπόν καθαρά μπροστά σου,  λύνεις τα θεματάκια κατά πως σου κόφτει και μπορείς, και εξελίσσεσαι σαν τοξότης.

αυτό άλλωστε δεν είναι Το ζητούμενο; 
ευχαριστώ Γωγώ! ευχαριστώ Βασίλη!


4 σχόλια:

Enippeas είπε...

Γειά σου Μίλτο και καλό Χειμώνα (σιγά-σιγά...). Ωραίο το review, κατατοπιστικό. Μ'έβαλες ιδέες: Άραγε θα μπορούσε να γίνει αυτό πιο τακτικά και επίσημα; Θέλω να πω, να μπορούσες να κάνεις review σε τόξα που κυκλοφορούν σε συνεργασία με κάποιο τοξάδικο (άρε Μπαμπινιώτη, εδώ γράφεται η νέα ελληνική!). Δεν κατάλαβα δηλαδή, όπου και να κοιτάξεις στο διαδίκτυο, βρίσκεις reviews για κινητά, tablets και hi-tech gadgets μέχρι σκούπες και αποχυμωτές. Γιατί να μην ξεκινήσει κάτι ανάλογο με τόξα; Τον ιστοχώρο τον έχεις, γνώση έχεις (να μην τα ξαναλέμε!), από αναγνωρισιμότητα καλά τα πας, χρειάζεται κάποιον από τους επαγγελματίες του χώρου με ανοιχτό μυαλό να παρέχει το υλικό. Και αν δεν βρεις ευήκοντα ώτα εντός, ίσως οι Ευρωπαίοι να είναι πιο θετικοί. Και οι δοκιμές δεν χρειάζεται να περιορίζονται σε λαβές και ελάσματα: σκοπευτικά, μπουτόν, αντίβαρα κτλ. Εφικτό; Σε άγχωσα; Ή πιάνεις την κοιλιά από τα γέλια; :D
Αλλάζω θέμα: Κύπελλο;

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

Κύπελλο;

το κύπελλο μπορεί να περιμένει!
να κάνει πρώτα ξαστεριά!

Vassilis είπε...

ΕΝΙΠΠΕΑ Το υλικό μπορεί να το προμηθεύευται και από εμάς τους τοξότες. Αφού όλοι σχεδόν περνάμε κάποια στιγμή από τον πάγκο του Ανεσις :). ΑΝ βρεί λίγο χρόνο και έχει την διάθεση μπορεί να κάνει και ένα test-drive και να μας ενημερώνει για το τι πιστεύει για το καθένα. Και μετά ...εδώ είμαστε για να διαφωνούμε με τις ώρες :)

Enippeas είπε...

Βασίλη ΣΩΣΤΟΟΟΣΣΣ! Γίνεται κι'έτσι που το λες. Απλά εγώ... μεγαλοπιάνομαι! :) Ο Μίλτος σχετικά με τα reviews... πετάει χαρταετό (είπαμε, Νέα Ελληνική!). Μάλλον ακόμα τον πονάει η κοιλιά (από τα γέλια!). :D
Δεν είχα την τιμή μέχρι σήμερα να περάσω από τον γνωστό πάγκο, αλλά είδωμεν. Περιμένουμε από τον Μίλτο το σύνθημα για το συναπάντημα του Fellowship of the Bow. Αν και η αλήθεια είναι πως οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές.
Καλό βράδυ!