ΣΤ' δημοτικού

λοιπόν λέω πως είναι μεγάλο λάθος για ένα αρχάριο να κοιτά το σκόρ αντί την τύφλα του. και το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί είναι να βγεί και κάποιο σκοράκι το οποίο στην ελλάδα μπορεί να σημαίνει και μετάλλιο... ότι χειρότερο... το έχω δεί το έργο... νομίζει οτι έφτασε ενώ δεν έχει ξεκινήσει καν...μετά καθώς αρχίζει να δουλεύει το κάτι παραπάνω για την εθνική και τα ταξιδάκια το σκόρ χαλάει, το παλεύει λίγο ακόμη, το σκόρ πέφτει κι άλλο και καθώς έχει και μιά υπόληψη στην τοξοτική κοινωνία, σταματά τους αγώνες μέχρι '' να το ξαναβρεί''...μετά από λίγο σταματά εντελώς.
διάβασα χθές μιά γιαπωνέζικη παροιμία,
να ξεκινάς είναι εύκολο, να συνεχίζεις είναι δύσκολο.
στα 6 χρόνια (πότε πέρασαν...) που τοξεύω ασφαλώς και το πέρασα αλλά ευτυχώς δεν στάθηκα. Και μάλλον σώθηκα γιατί δεν έχω κανένα από τους ημιμαθείς προπονητές που κυκλοφορούν στην ελλάδα σε ακτίνα 300Km. Αναγκάστηκα λοιπόν να μάθω πράγματα έστω και ανακαλύπτωντας την αμερική, και έχοντας για πρότυπο μελέτης τα video των κορεατών δεν στάθηκα στο μικρόκοσμο της ελλάδας.
Τώρα. που οδηγεί αυτό... ενώ στην πιάτσα οι μισοί έχουν σακατέψει τους ώμους τους και χαμηλώνουν τις λίβρες τους, με αμφίβολα αποτελέσματα, τοξεύω όλη μέρα, κάθε μέρα με 48-49 λίβρες ξεκούραστα και λέω πάλι, άντε τέλειωσα την αλφαβήτα άντε να αρχίσει και η τοξοβολία....αλλά σαν να υπάρχουν ακόμη λίγα γράμματα, άντε λοιπόν ακόμη ένα χρόνο στο δημοτικό και βλέπουμε... αν δεν είναι λίγο το λάδι στο καντίλι μπορεί και να φτάσω κάποτε...

σας ανεβάζω και ένα βίντεο που το έχω για ευαγγέλιο... είναι ο ημίθεος OH KYO-MOON, ο καλύτερος τοξότης κατά τον δάσκαλο Kisik Lee, απολαύστε έλεγχο, άνεση, ροή, ρυθμό, πνεύμα