20 Δεκ 2016

τώρα, πίσω και εμπρός!




αυτή η πολύ αμφιλεγόμενη διαταγή του δέκαρχου, προβλημάτισε αλλά η δουλειά έγινε! πίσω στην θέση σου και βήμα ταχύ εμπρός για να ξεκολλήσουμε! θα ήταν πιο ξεκάθαρο. αλλά δεν θα είχε χάζι η φάτσα του απορημένου λεγεωνάριου! :)






αν και μη ειδικός, γράφω τα παρακάτω, αλλά και όσα συμβουλευτικά έχουν προηγηθεί, καθώς οι πολύ ειδικοί και αρμόδιοι, σιωπούν!  γράφω λοιπόν, ότι μου δείχνει χρήσιμο και όπως μου κόφτει, για την κοινότητα και τους φίλους.

πάμε λοιπόν στην προπόνηση "πίσω & εμπρός" 😄😄😄

θα έχεις προσέξει, ότι στο "ζέσταμα", αλλά και στην "τυφλή" εξάσκηση (τοξεύεις, δεν τοξεύεις κοντά αλλά και μακρύτερα με κλειστά μάτια;!!!), στην κοντινή (4-5μ) απόσταση, εισπράττεις το μέγιστο της ποιότητας βολής που μπορείς να δώσεις. όλα είναι εύκολα, όλα είναι μαλακά αλλά συγκεκριμένα, η αίσθηση της βολής είναι σπουδαία, το χρόνος - ρυθμός σωστός. θεμιτά και χρειαζούμενα όλα αυτά.

όταν με το καλό μεταβείς στην όποια απόσταση για τις δοκιμαστικές (αν αγώνας) , κάτι αλλάζει, προς το χειρότερο. είναι που η προσοχή μας από την φόρμα μεταπηδά στην σκόπευση, από ατζαμοσύνη βέβαια! εκεί που το πράγμα εκτροχιάζεται, είναι μόλις ξεκινήσει ο αγώνας. σε ακραία περίπτωση, η ομορφιά και η χάρη, αντικαθίσταται από παγωμάρα απέναντι από τον στόχο, από σπασμωδικές άγαρμπες κινήσεις, από τρόμο, από κακοκεφιά και απογοήτευση.

λέω και ξαναλέω, θα με έχεις ακούσει σίγουρα, "εγώ Πότε Θα Μάθω Τόξο;" και δεν το λέω για πλάκα, αν και το γυρίζω στην πλάκα, αυτοσαρκαζόμενος.

δεν ανακάλυψα την αμερική, κάπου το διάβασα, ίσως στο έχω ξαναπεί, κατά καιρούς το εφάρμοζα, αλλά τώρα τελευταία, πιο συστηματικά καθώς έχω κάνει μεγάλα βήματα προς τα πίσω.

είναι ένα εργαλείο.
ανάλογα τον τοξότη και την εμπειρία του, μπορεί να δώσει μια λύση.

"εμπρός & πίσω" 😄😄😄

τόξευσε κοντά, όσο χρειάζεται ώστε να πάρεις την αίσθηση, της για την ώρα καλύτερης ποιοτικά βολής σου. τροποποίησε τον clicker αν χρειάζεται και πάρε την νέα θέση σαν δεδομένη. πήγαινε μετά στην απόσταση και τόξευσε όσο κρατά αυτή η ωραία, πλήρης και απολαυστική αίσθηση της βολής σου. ίσως στην αρχή χωρίς πρόσωπο στόχου. εφόσον διατηρείται η ευτυχία, βάλε και πρόσωπο. μην επιμένεις πολύ στην σκόπευση,  μην γράφεις σκορ, παρά δώσε βάση στην διαδικασία και στις λεπτομέρειες της βολής.

όταν αντιληφθείς, το βέλος να "μακραίνει" click να μην ακούγεται στην ώρα του, ο χρόνος - ρυθμός να χάνεται, και οι μύες να πετρώνουν - τρέμουν, μάζεψε τα σέα και πήγαινε και πάλι κοντά. φτιάξε την φόρμα την σωστή κι ωραία, και ξανά πίσω στην απόσταση. για να δώσει εξετάσεις, για να σφυρηλατηθεί στο αμόνι της επανάληψης. κοντά (πίσω) χτίζεις, μακρυά (εμπρός) στερεώνεις!

"πίσω & εμπρός" 😄😄😄

όσο χρειάζεται! take your time το λέμε στο χωριόμ! εγώ είδα ότι το εργαλείο αυτό, "δουλεύει". και για αυτό το μεταφέρω! και εδώ είμαι να συζητήσουμε.

καλό χειμώνα και
καλές βολές σύντροφοι!


8 σχόλια:

Κουλης Παυλος είπε...

Και σωστά τα λες και όμορφα τα γράφεις .Οι λεγεώνες ας ξεκινήσουν τον αγώνα!!!

Vassilis είπε...

Όμορφα τα γράφεις (όπως πάντα) αλλά τα λες και σωστά ?
Γιατί το δικό μου το βιβλίο τα "λέει"κάπως αλλιώς.
Όταν τοξεύεις, είτε σε προπόνηση είτε σε αγώνα δεν έχει σημασία, δοκιμάζεις και το σώμα και το πνεύμα. Και όσον αφορά το σώμα οι αλλάγες από βολή σε βολή είναι τόσο μικρές που εγώ τουλάχιστον τις θεωρώ αμελητέες άσε που οι μικροαλλάγες το σώματος ΔΕΝ επηρεάζουν τόσο το πνεύμα.
Όσον όμως αφορά το πνεύμα (μυαλό, ψυχολογία πες το όπως θες), αυτό αλλάζει δραστικά από βολή σε βολή και επηρεάζει δυστυχώς άμεσα το σώμα.
Καλό είναι να τοξεύεις χωρίς να σκοπεύεις όπως καλό είναι και να μην γράφεις σκόρ αλλά είναι σαν να κάνεις ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες. Δεν πρόκειται να πέσεις όπως δεν πρόκειται να αστοχήσεις. Και το παραμύθι "να αισθανθεις την βολή" είναι υπερεκτιμημένο. Μια βολή, μιλάω πάντα όπως ΕΓΩ διαβάζο το βιβλίο μου, είναι ωραία όχι όταν την αισθάνεσαι ωραία αλλά όταν το βέλος πάει εκει που θέλεις να πάει :)
Όταν λοιπόν η βολή δυσκολεύει, μακραίνει το βάλος και το κλικ δεν "έρχεται" με τίποτα τότε ΜΗΝ τα μαζεύεις και ΜΗΝ πάς πάλι στα κοντα γιατί το πιθανότερο είναι ότι ΔΕΝ άλλαξε το σώμα σου αλλά το πνεύμα σου. Με το να πάς στα κοντα και να μην σκοπεύεις απλά βγάζεις το πνευμα από την βολή και για τον λόγο αυτό η βολή ξαναμαζεύεται, γιατί το σώμα ειπαμε δεν αλλαζει και τόσο.
Άρα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν ΤΟΤΕ είναι ευκαιρία να δουλέψεις. Γιατι πρόπόνηση κάνεις όχι όταν τα βέλη φεύγουν "μόνα" τους και πάνει εκεί που θές αλλά όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και χρειάζεται να ελέγχεις σώμα και πνεύμα μαζι
Αλλά πάλι ....έτσι τα διαβάζω εγώ ..... :)

(Πάλι φωτιές ανάβουμε μου φαίνεται :)

Βασίλης

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

μ' αρέσει που υπάρχει απάντηση, εκδοχή, άποψη! μακάρι να καταδεχτεί η κοινότης, και διαβάσουμε και άλλες! αυτό που λέμε πλουραλισμός!

μ΄αρέσει και ουσιαστικά η άποψή σου, και την έχω δουλέψει επίσης!

λέω. οτι τούτο το εργαλείο, έχει την αξία του! κυρίως όταν δεν υπάρχει στέρεα εγκατεστημένη φόρμα! στα πρώτα βήματα κάποιου, η και σε "επιστροφή στα βασικά" όποιου τα χρειάζεται!

Ο Mac Kinney ήταν πολύ του filling, και χρεισιμοποιούσε πολύ το κοντινό, όντας παγκόσμιος, κυρίως και για τον Όγκο Προπόνησης, και την συντήρηση της "σωστής αίσθησης".

έχεις ακούσει την παροιμία " το μεν πνεύμα πρόθυμον, η σαρξ ασθενής;" :)

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

έρχεσαι στα λόγια προπονητή νοτίων προαστίων. πάνω κάτω έλεγε; λέει; ότι περιγράφεις. δηλ. θα "σφίξεις" πετρώσεις, στον αγώνα, έτσι και αλλιώς, Άρα; άρα ρίξε σφιγμένα πετρωμένα ώστε να αντεπεξέλθεις. πραγματικός κόσμος, όχι ανατολίτικα περίεργα και ξένα κόλπα.

αυτό που έμεινε, είναι ο Κώστας μόνος. και πολλοί ( και ο ίδιος) με χαλασμένους ώμους.

στην προπόνηση, λέω, οφείλουμε να βελτιώνουμε τα επι μέρους της φόρμας, τελικά και το όλον! ούτως ώστε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, με τον μικρότερο κόπο! βιομηχανικά σωστά. χωρίς ανταγωνισμούς, χαλαρά και όμορφα! και βέβαια, Απλά!

όταν το καταφέρω, α. θα στο πω! β. θα το δείς! :) :) :)

Vassilis είπε...

Και όμως Μίλτο ΔΕΝ λέω αυτό που γράφεις και που μάλλον λάθος σου έδωσα να καταλάβεις.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότιθα πρέπει να καταλάβουμε ότι το σώμα στον αγώνα (ή και σε σοβαρή προπόνηση )δεν θα σφίξει/πετρώσει αν το πνευμα δεν το βάλει σε αυτήν την κατάσταση. Όποιος αθλητής έχει ξεφύγει από την αυταπάτη ότι χρειάζεσαι δυνατό τόξο για να έχεις καλό αποτέλεσμα και ρίχνει με τόξο που μπορεί να το διαχειριστεί τότε δεν θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερο πρόβλημα κούρασης σε έναν αγώνα. Το πιθανότερο είναι να αντιμετωπίσει ψυχολογική κόπωση, και αυτή πολύ δύσκολα θα μπορείς να την αντιμετωπίσει αν συνηθίσει να "φευγει" όταν αυτή έρχεται.

Άλλωστε και ό τρόπος που περιγράφεις δηλ. μόλις νιώσεις ότι δυσκολεύεσαι πήγαινε ριξε κοντα και χωρίς πρόσωπο δεν παίρνει το φορτίο από τους μύες. Πάλι θα συνεχίσεις να ρίχνεις με το ίδιο τόξο και πάλι την ίδια δύναμη θα χρειαστει να καταβάλεις, απλά δεν θα έχεις τό πρόσωπο του στόχου να σε κοροιδεύει απένατί σου. Γιατι λοιπόν να μην συνεχίσεις στην ίδια απόσταση και να κάνεις στο πρόσωπο του στόχου να υποφέρει από εσένα αντι να υποφέρεις εσυ από αυτό?

Το τόξο θα "υποταχθεί" αν μπορέσεις να "υποτάξεις" το πνεύμα σου και δεν το αφήσεις να σε κάνει έρμαιο των φόβων σου

Και κάτι ακόμα που το ακούω συνέχεια και με τρελαίνει.
Ακούω να λένε "δούλεψε το μποστινό χέρι", "δουλεψε τον ώμο", "δούλεψε την πλάτη" κλπ.
Έχουν κάνει την βολή πάζλ και πρόσπαθουν να το συναρμολογήσουν.
Καλο έιναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η βολή είναι μια απλή κίνηση καί ότι όσο πιο απλή γίνεται τόσο πιο όμορφη είναι.
"Κάνε αυτό που μπορείς να κάνεις εύκολά και μπορείς να το κάνεις συνέχεια και τότε ο στόχος δεν θα είναι αντίπαλος αλλά βοηθός στην προσπάθεια σου να γίνεις καλύτερος"

(Τι είπα πάλι ο άνθρωπας !!!!)

Καλά άλλος το είπε πρώτος αλλά κάνε πως δεν το ήξερες :)

Βασίλης

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

η όποια "διαφορά μας" έγκειται στο ότι παραγνωρίζεις οτι τόσο το πνεύμα όσο και το σώμα είναι "ασταθή"! με τις χιλιάδες προσομοιώσεις της ιδανικής βολής, προσπαθούμε να οικιοποιηθούμε μια σταθερή κατά το δυνατόν φόρμα! με τις χιλιάδες των επαναλήψεων, ευελπιστούμε να γίνει σωματική μνήμη. τούτο το εργαλείο βοηθά τα μάλα προς αυτήν την κατεύθυνση! απ΄ εκεί και μετά, πάντα, ο χαρακτήρας του καθενός θα δώσει η θα πάρει πόντους και θα κάνει την διαφορά, εκεί που χρειάζεται! στον έναν αγώνα! όπου δεν έχει πίσω-μπρός! θα τελειώσεις την προσπάθεια με ότι έχεις στα χέρια σου. ειδικά όσο περνούν οι κόντρες και οδεύεις προς τον τελικό! :)

ναι! είσαι με τον τρόπο σου αιρετικός! και γι αυτό μοναδικός!

Vassilis είπε...

Αντιγράφω από μια ανάρτηση σου με τιτλο 18μετρη διδαχή
"1 βέλος.
επιτέλους, χωρίς πολλά πολλά, έριξα το βέλος γρήγορα, κι έφυγα"

Αυτό είναι το ζητούμενο πάντα, 1 βέλος χωρίς πολλά πολλά. Ρίχτο και φύγε για το επόμενο !!!!

Όλοι στην γραμμή βολής είμαστε μοναδικοί Μιλτο μου, για αυτό είμαστε και πολύτιμοι, όλοι μας

:)


Βασίλης

Μίλτος Ρηγόπουλος είπε...

είναι καιρός, να διαβάσουμε το "βιβλίο σου" :) δεν είναι;