λέω στον φίλο Νίκο, τοξεύοντας στην πίσω αυλίτσα του Άνεσις, στα 5 μέτρα. δηλ. ανάμεσα στις γαρδένιες:
" γιατί μας αρέσει τόσο πολύ, αυτό το πράγμα ωρέ Νίκο; ε; "
για την ακρίβεια εννοούσα, γιατί το αναζητούμε με πάθος; γιατί ξοδευόμαστε σε χρήμα και χρόνο εν μέσω κρίσης; γιατί διαβάζουμε και γράφουμε γι αυτό; γιατί αγωνιούμε για την μελλοντική του εξέλιξη;
αν δεις την εικόνα από απόσταση, από πάνω, θα δεις 2 μεσήλικες να εκτοξεύουν βέλη, ξανά και ξανά. τα μαζεύουν, επιστρέφουν και τα ξανα-εκτοξεύουν. μέχρι να νυχτώσει. την άλλη αν το επιτρέπουν οι συνθήκες, η μέρα, ξανά τα ίδια...
για μας όμως τους τοξότες που ζητούμενο είναι η τέλεια βολή, κανένα βέλος δεν είναι όμοιο με ο προηγούμενο ούτε θα είναι το επόμενο. και κανένα βέβαια δεν είναι τέλειο. ούτε καν το 10, το καρα-Χ. για τον απλό λόγο ότι δεν θα είναι και το επόμενο! ούτε την άλλη μέρα. 300 κόκαλα και άλλους τόσους συνδέσμους προσπαθούμε να κυβερνήσουμε. δεν είναι τόσο απλό να κάνουμε πάντα και ακριβώς τις ίδιες κινήσεις. το χειρότερο όμως λέω είναι ο νους και τα ηλεκτρικά του κόλπα. αρκεί, μετά από σειρά καλών βελών και μια αλαζονική ιδέα - εικόνα βάθρου ας πούμε, "χεχε θα τους πάρω και τα σώβρακα" η ακόμη χειρότερα όταν πλησιάζεις ένα πανελλήνιο για παράδειγμα, για να δεις το επόμενο βέλος στου καραγκιόζη τον γάμο.
αυτός είναι ο κύριος λόγος που ποτέ δεν σώνει η προετοιμασία για την τέλεια βολή! αφού
με εργαλείο τον νου, πρέπει να υποτάξεις τον νου!
γίνεται;
γίνεται λέει η πράξη...
αφού μέσες - άκρες, φέρεις σε ένα λογαριασμό υλικά και σώμα, κει που είσαι ανοιγμένος, "μπες" σε μια ακραία κατάσταση, πχ. shoot off. 1 βέλος και να παίζεται μετάλλιο (η, η ζωή σου παλιότερα). απλό και εύκολο περιβάλουν, ώστε το λάθος να είναι όλο δικό σου και να τσούζει! οι παλμοί να ανέβουν, τα χέρια να τρέμουν! :) και βγάλτα εις πέρας! στάσου και δώσε λύσεις! ηρέμησε το σώμα, και σκούπισε - άφησε σκέψεις και ιδέες- σκιές, καλές η κακές δεν έχει καμιά σημασία, όλες επιζήμιες είναι τούτη την ώρα, να περάσουν σαν σύννεφα, μακρυά στον ορίζοντα, που τα σπρώχνει ο αγέρας. στο απόλυτο Παρόν και με σένα άδειο και "απόντα", (όπως "ήσουν" πριν την γέννησή σου :) ) άσε το βέλος να κάνει τα υπόλοιπα.εύκολο δεν είναι.
αυτό όμως λέω, είναι εν κατακλείδι το "κέρδος" μας. γιαυτό μας αρέσει τόσο! γιατί κάτι τόσο απλό, στην πορεία γίνεται εξωφρενικά δύσκολο από εμάς τους ίδιους, για να ξαναγίνει απλό αν και όταν...
υγ. η φωτό είναι μέρος βραχογραφίας.
