αλλαγή πλεύσης

    να με σκότωνες, δεν πίστευα, δεν μπορούσα να φανταστώ, ότι θα 'ρθουν μέρες, όπου το τόξο θα είναι κάτι ξένο στην καθημερινότητά μου. ναι. σαν να μην υπήρξε ποτές. 

    εκεί που ακολουθούσα σε όλους τους αγώνες. εκεί που τόξευα καθημερινά. που με τον πρωινό καφέ, η ενημέρωση από 2-3 σίτες ήτανε ρουτίνα, οι κατασκευές, οι οργάνωση των TFG, ΌΛΟ αυτό το πακέτο 20 ετών, ήρθε η ώρα και εξανεμίστηκε. κοιτάω τον πελώριο συρφετό υλικών, γραπτών, φωτογραφιών, βίδεο και μια χούφτα αναμνηστικά μετάλλια, που επέμεινε από αυτόν τον κόσμο, που πέρασε και πάει, και κάπως τρομάζω ίσως και θυμώνω... πως και γιατί με κατέλαβε αυτή η Μανία; τι σήμαινε; πια η ανάγκη της; και πως χόρτασε το θηρίο; το ισοζύγιο; έχω δώσει τις απαντήσεις μου; τι άφησε αυτή η Μάχη; 

    εύκολα διακρίνω, τους άγνωστους που γίνανε φίλοι καρδιακοί. την γνωριμία με όψεις του εαυτού που δεν υποψιαζόμουν. την καλλιέργεια του χαρακτήρα την επιδέξια δημιουργικότητα, και το κυριότερο ίσως, την Ισορροπία! το σημείο όπου κοίταζα και αυτό ρύθμιζε για 20 χρόνια την πορεία μου και ναι, γιατί να το κρύψω, την ζωή μου. τέτοιο ήτανε το επίπεδο της εμπλοκής μου. αυτό διάλεξα (η με διάλεξε;)  μ' αυτό πορεύτηκα. 

Απ' το Ευαγγέλιο του Άξιον Εστί, τούτοι δω οι στοίχοι , συστήνουν και λένε: 

 Ένα σημείο Ένα σημείο

                        και σ’ αυτό πάνω ισορροπείς και υπάρχεις

                        κι απ’ αυτό πιο πέρα ταραχή και σκότος

                        κι απ’ αυτό πιο πίσω βρυγμός των αγγέλων

     μέχρι εδώ με έφερε αυτό το Ένα σημείο. ίσως - μάλλον να έχει και άλλο. όμως προς στιγμήν έχω ξεπεζέψει. και τι αστείο, για να ανέβω σε άλλη σέλα, μιας μοτοσυκλέτας! :) 35 χρόνια μετά, ξανά στον δρόμο και σε ότι αυτός φέρνει, από συγκίνηση, διασκέδαση και γνώση.  και Ισορροπία λέμε! 

    ε, αυτό, πως να το πω απλά με ενθουσιάζει! σε αντίθεση με ένα ακόμη αγώνα η "αγώνα" τοξοβολίας. ότι κάνω πλέον επ' αυτού, θα είναι στο γήπεδό μου, με ένα αληθινό τόξο (όχι τα αγωνιστικά του marketing που τόσο θεράπευσα, παρά μόνο τα άλλα τα σωστά! :) ) 

    όλοι οι σύντροφοι του Τόξου, είναι ευπρόσδεκτοι στο γήπεδο του Πρώτου Πηλιορείτικου Πανηγυριού, να τοξεύσουμε χαλαρά,  να φάμε, να πιούμε και όπως κάνουν οι συνταξιούχοι όλου του κόσμου, να ξαναπούμε χιλιοειπωμένες νοσταλγικές γλυκανάλατες και μη ιστορίες, γύρω από την φωτιά! 

    καλό δρόμο και καλές βολές σύντροφοι!