26,26,24

26, 26, 24 έτσι ξεκίνησα στο Οακα στις 26/1/08, 9:30 πρωινή.

Μούρη μέχρι το πάτωμα, #@Χγαμ...δια και άντε πάλι σιγά σιγά να το σουλουπώσω. Ένα περίεργο πράγμα, όταν το πάρω απόφαση οτι και πάλι δεν θα κάνω πανελλήνιο (:-)), μετά λοιπόν από αυτό, κερδίζω σε αυτοπεποίθηση και ισορροπία και να τα 28, 29 & 30.
267 το πρώτο μέρος 281 το δεύτερο. Εγώ και ένας νεαρός σαλονικιός είμαστε τόσο ανισόρροποι. Και το αποκορύφωμα, 3 βολές πριν το τέλος ζήτησα από τον Θωμά να με δεί και να μου πεί τι βλέπει... ε στο σετ εκείνο έριξα 25... για όνομα... τι λένε όλα αυτά; οτι υπάρχει μια ποιότητα πιά αποδεκτή αλλά είναι ευάλωτη, στην αρχή μέχρι να ζεσταθώ και να ηρεμήσω γίνεται ζημιά, και στην πορεία κάπου χάνεται η όποια συγκέντωση, η οποία πρέπει να μεγιστοποιηθεί εν όψει και του κυπέλλου στις 23/2. Το αυτοδίδακτο έχει και τα όριά του... έφερα τόξο και βέλος σε ένα τέλειο κούρδισμα που δεν παίρνει άλλο. Αλλά αυτό είναι το εύκολο μέρος. Ρωτώντας, διαβάζοντας, δοκιμάζοντας και ξοδεύοντας βρίσκεις μιαν άκρη.
Το παιγνίδι του νού όμως είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ βρίσκω μπροστά μου τον χαρακτήρα μου και με αυτόν πρέπει να αντιπαρατεθώ - συμμαχίσω κλπ κλπ... δηλ. λέω οτι δεν μπορεί να είσαι ακατάστατος τσαπατσούλης στην ζωή και ξαφνικά ένα κρύο πρωινό να μεταμορφωθείς σε σοβαρό και συγκεντρωμένο τοξότη!!! Παλίος γαϊδαρος καινούργια περπατησιά, είναι λίγο δύσκολο, αλλά όχι και αδύνατο...

Γιατρέ μου, σου'ρχομαι... μετριότητες τρέμετε... θα γίνω ο βασιλιάς σας....