θέλω να πιστεύω, που λένε, οτι γύρισα σοφότερος! τοξοτικά τουλάχιστον! στο Λαύριο πάλι το γνωστό φετινό σκηνικό. πολύ καλές δοκιμαστικές που συνεχίστηκαν και μέχρι τα μισά του αγώνα. (278) μετά το διάλειμμα θες το πολύ μπλα μπλα και τα κοινωνικά, θες και εγώ δεν ξέρω τι, με σαφώς χαμηλότερο επίπεδο συγκέντρωσης, κατάφερα και έκανα το πιο άχαρο πράγμα. ένα δεκάρι στον δίπλα στόχο!
ε δεν έπεσα και να πεθάνω, άλλα κάτι απ'το κέφι χάθηκε και μαζί μ'αυτό και κάμποσα ποντάκια (8 σε σχέση με το α μέρος + το out). το σύνολον 538. είναι τόσο ευαίσθητο πράγμα το τοξεύειν εν τέλη, που η παραμικρή αμφιβολία, σε ξεστρατίζει. το γνωστό πλέον μοτίβο, το φυλάω, το προσέχω, συνειδητά και σαν αποτέλεσμα τούτου, του γμ τη μάνα πρακτικά... ολέθριο σφάλμα... αλλά προς γνώσην και συμμόρφωσην...μίλα λιγότερο και τόξευε με ευλάβεια, συγκροτημένα.
Στέφανος, Σταύρος και Τίμης η τριάδα, με ανεβασμένα σχετικά με παλιότερα σκορ. 577, 564, 557. ο "μαθητής" Καλομοίρης, γέλασε λιγάκι επιτέλους, 547. ο Βασίλης η Γέρος, δεν είχε καλή μέρα, out 8άρια, κλπ (531), θα μας δείξει στο πρωτάθλημα τι μπορεί να κάνει; θα τρυπώσει η αμφιβολία στο μυαλό του; θα δείξει...ο Παύλος κουβαλά ακόμη τον σταυρό του και ο κουμπάρος όλο και το στρώνει.για να δούμε. για να δούμε... σε 20μέρες η συνέχεια.
υγ. για να έχετε ένα μέτρο, εδώ τα αποτελέσματα κατάταξης απ' την Nimes, πριν λίγες μέρες. 1200+ τοξότες απ' όλον τον κόσμο. μόνο οι Κορεάτες και οι Έλληνες δεν πήγαν, από άποψη εκείνοι, από οικονομία (;) εμείς. φτώχεια καταραμένη...
4 σχόλια:
Αγαπητέ μου θείε ,
θυμάσαι τον μύθο του Αισώπου για το κουνουπάκι που αγάπησε το φεγγάρι? Ολοι οι φίλοι του κουνούσαν το κεφάλι καθώς κάθε βράδυ φτεροκοπούσε προς την αγάπη του και το πρωί γύρναγε σε κακό χάλι.. Ελα όμως που έζησε ως τα βαθιά γεράματα ευτυχισμένο ενώ η
σειρά του κατακάηκε σε κεριά, φώτα , πραγματικότητα .
Ωραία θα ήταν να έριχνες τα βέλη στο φεγγάρι.. ή όχι ?
Ωραία θα ήταν στο ποδήλατο να μην
έχω ρολόϊ ή ταχύμετρο .. ή όχι?
ρητορικές οι ερωτήσεις βέβαια...
στο φεγγάρι, ακόμη όχι, αλλά στο πέλαγο έχω ρίξει...:-)
Αγαπητε Μιλτο,
οταν ο πατερας μου επι κατοχης εκανε την διαδρομη Βολος-Αθηνα με το ΓΚΑΖΟΖΕΝ , του επαιρνε 2-3 μερες οπως μου διηγιοταν.Κι ομως ποτε δεν τον ειδα να αμφιταλαντευεται στην πορεια του.
Τι θελω να πω μ'αυτο;
Σημερα που η τεχνολογια εχει λυσει παμπολλα προβληματα του παρελθοντος ,τα βελη μας οχι μονο δεν βρισκουν παντα το κιτρινο αλλα συχνα πανε στο γαμο του καραγκιοζη (ενιαρι σε λαθος στοχο στο Λαυριο, ετσι για να μη νιωθεις μονος).
Οι στιγμες που η αμφιβολια μπλοκαρει το μυαλο μου αυξανονται ολο και περισσοτερο.
Που εχουμε κανει λαθος;
Μηπως πρεπει να το παρουμε αλλιως,
αλλα πως;
ΤΟ ΜΕΤΑΛΙΟ ΜΟΥ παρντον ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...
τώρα, γιατί να έχω εγώ την απάντηση;
αλλά κουβέντα να γίνεται...
είναι αλήθεια, οτι έχουμε μάθει στις μέρες μας, να αγοράζουμε τα πάντα. έχουμε(;) χρήμα, και αγοράζουμε "ελεύθερο χρόνο" υλικά, υπηρεσίες.
αλλά την βιωματική γνώση, την σε βάθος γνώση που χρειάζεται ένα Βασίλειο, παρντον ένα Μετάλλιο, ακόμη και στην Ελλάδα, δεν γίνεται να την αγοράσουμε. παρά μόνο να την κατακτήσουμε. με συνεχή και σε βάθος ενασχόληση. για κατανόηση του τι πρέπει να κάνω και πως θα κουρδίσω το τόξο για το δοθέν βέλος. στο κατόπι, στο αμόνι της επανάληψης, να χτιστεί εμπιστοσύνη στα υλικά, στην φόρμα, στην καρδιά, στο πνεύμα. και στο αποκορύφωμα, "ξεχνώντας τα όλα" να δω την κόντρα, όπως αληθινά είναι: μια μονομαχία μέχρι θανάτου! όχι δίπλα ο ένας στον άλλο, παρά ΑΠΕΝΑΝΤΙ! τη στιγμή της κρίσης δεν σκέφτεσαι τεχνική, ΘΕΛΕΙΣ τον ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ!!! πρέπει να πετύχεις ΚΑΡΔΙΑ!!! αλλιώς θα γεμίσεις την κάσα πάρντον την λίστα των αποτελεσμάτων.....
κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα αγαπητέ.
δουλειά λοιπόν...
Δημοσίευση σχολίου