όταν τοξεύεις για να πάρεις έπαθλο μια πέτρα, πετυχαίνεις τον στόχο. όταν τοξεύεις για να πάρεις έπαθλο ένα μπρούτζινο στολίδι, γίνεσαι ανήσυχος. κι όταν τοξεύεις για χρυσάφι ταράζεσαι τόσο που χάνεις το στόχο.
η δεξιοτεχνία σου είναι πάντα ίδια, μα σ' επηρεάζει η αξία του επάθλου.
όσο μεγαλύτερη αξία αποκτά το εξωτερικό, τόσο περισσότερο στερεύει το εσωτερικό.
Μυστικοί της Ανατολής. Σούφι, Ινδοί, Ταό, Ζεν.
Γιάννης Υφαντής. εκδ. Πατάκη
2 σχόλια:
Τοξότης δεν είμαι, μα όποτε έχω στοχεύσει με το μυαλό στο έπαθλο, έχω λάβει τον τίτλο της προηγούμενής σου ανάρτησης! Είδες και μόνο που το σκέφτομαι, χάνεται η εσωτερικότις; Που βαδίζει η ανθρωπότις;
Ασπασμούς πολλούς,
Μαυρούκω
αχ Μαυρούκω!!!
βάρα τώρα που γυρίζει... έρχονται και μέρες άνυδρες...
Δημοσίευση σχολίου